İletişim çok çeşitlidir, bazen susarak bazen konuşarak bazen de beden dili ile iletişim kurabiliriz. Hepimiz iletişim kurarken uzlaşmak isteriz fakat zaman zaman bunu yapamıyoruz. Peki nerede yanlış yapıyoruz?
**
Dinlemeden, hemen savunmaya geçtiğimizde
Karşı tarafın sözlerini objektif değil, öznel olarak algıladığımızda
Anlamak için değil, sıra gelsin diye dinlediğimizde
Ben dili ile değil, sen dili ile suçlayıcı yaklaştığımızda
Beden dilimize dikkat etmediğimizde, karşı tarafta olumsuz etki yaratıyoruz.
**
İletişim kurarken ben dilini kullanın. Suçlayıcı konuştuğunuz zaman karşı taraf kendini otomatikman savunmaya çeker. Kendinizi ifade ederken karşı tarafın doğru bir şekilde sizi anlamasını istiyorsanız benli cümlelerinizle kendi duygularınız üzerinden rahatsız olduğunuz davranışı belirtebilirsiniz. Yani sen şöylesin böylesin demek yerine, böyle olduğun zaman üzülüyorum diyebilmektir. Böylece karşı taraf gard almak yerine sizi anlamaya başlar.
**
Peki, öfke ve sinir anında ne yapmalıyız?
Öncelikle dinlemeliyiz, karşı taraf içindekileri çıkarabilmeli. Karşı tarafın açısından bakabildiğiniz aman onun dilinden kendinizi ifade edebilirsiniz. Onu anladığınızı belirten cümleler kurun “şu an anladım neden sinirlendiğini, senin düşündüğün açıdan bakmamıştım” gibi. Ortam yumuşadıktan sonra ben dili ile iki üç cümleyle en naif şekilde fikrinizi belirtin.
**
“Sen hep böylesin, bana bunu yaptın” gibi negatif cümleler iletişimi iyice çıkmaza sokar. Birkaç defa düşünüp öyle konuşun ki sonunda istediğinizi alabilesiniz. Anlık söylenenler uzun vadede sizi zora sokabilir. İlk sözcük ağızdan çıkınca gerisi çorap söküğü gibi gelir. O an ki duruma bakın. Neden bunu söylüyor? Davranışının da altında yatan bir takım sebepler olabileceğini düşünüp , empati yolu ile yargılamadan iletişim kurmaya çalışın. Karşı tarafı önce anlayın ve kelimelerinizi o şekilde seçin.
Daima samimiyetle iletişebilmek üzere...
Çok güzel bir yazı olmuş