Teknoloji hayatı ne kadar kolaylaştırsa da kötü yanları da olabiliyor.
Günümüz çağında hemen hemen her şey sosyal medya da yaşanıyor. Ondan sıyrılıp gerçek hayata dönemiyoruz. Dostluklarımıza, ilişkilerimize orada başlayıp orada devam ediyoruz ve orada da bitirebiliyoruz.
Güya yaşadığımız hisleri oradan paylaşıyoruz.
*****
Aslında öyle düşünüyoruz ama öyle değil. Bir insan bir insana duygusunu sadece mesaj ile hissettirebilir mi?. Göz bebeklerine yansıyan o his mesajla mı verilir?. İnsan duygulanıp konuşacağı zaman bile bir dost arar, o dost yanına gelirse daha çok mutlu olur. Konuşur, dertleşir. Yani cep telefonu ile konuşmak yüz yüze konuşmanın mutluluğunu vermez.
*****
Bir insanın gözünde olan o ışık sayfalarca yazılan mesajla bile anlatılamaz. Zamanımız varken mesajlaşmaya değil, daha çok yüz yüze buluşmaya ayıralım. İnsanlar konuşa konuşa anlaşır diye boşuna dememişler. Konuşmak insanı rahatlatır, yüz yüze gelmek, hal hatır sormak dostlukları güçlendirir.
*****
Mesajla söylemek istediklerinizi karşınızdaki insana sadece bakarak bile anlatabilirsiniz. Teknolojik eşyalara bağlı kalarak hayatı devam ettirmeyelim. Elbette telefon bir ihtiyaç ama bayramlarda seyranlarda mutluluğumuzu telefona yüklemeyelim. Sevdiklerimizin saydıklarımızın yanına gidelim.
*****
Sevdiklerimizin yanında olalım ama sosyal medyada olan hayatta değil gerçek hayatta yanlarında olalım. İyi günde hastalıkta ve sağlıkta sevinçlerini paylaşalım. Bunu yaparken de yanına gidelim varlığımızı ona hissettirelim. Bakın o zaman mutluluk daha çabuk yayılır.