Süslü kutularla, pahalı hediyelerle değil belki ama
Elinde bir demet çiçekle
Mutlu edebilirsin anneni
Gözünü yollarda bırakmak yerine
****
O belki de kaderine hapsedilmiş bir yerde
Huzurevinde
Yanlış anlamayın tabii, hapsedilmiş derken
bir odayı kastetmedim
Dile getirmek istediğim huzurevlerinde gözü yollarda kalan anneler, evladım gelecek diye bekleyen anneler, bugün yine gelmedi diye ağlayan anneler!
****
Mutsuzluğa evladını görmeye hasret
Bir mahkumluk gibi demek istedim
Onların bir gün hatırlanıp
Daha sonra unutulmasını kastettim
Özlemlerini, bekletilmelerini dile getirmeye çalıştım.
Hani soğuk kış günlerinde siz sıcak odanızda otururken, o buğulu penceresinden dışarıya bakıyor ya… Evladım gelecek diye bekliyor ya.. Hani siz gitmiyorsunuz ya!. İşte o anı…
****
Onları bekletmek niye
Onlar sizleri beklerken
Gözlerindeki hüznü görmek yerine
Mutluluğuna şahit olmak
daha kıymetli değil midir senin için. Öyleyse neden bekletiyorsun. Neden bir an kalkıp yerinden gitmiyorsun huzur evine. Neden huzur vermiyorsun bekleyenine.
****
O sana ömrünü vermişken
Senin ona bir gününü vermen mi zor
Onların gözünü yollarda bırakmak niye
****
Ne zaman kıymetli olacaklar!
Orada bir çiçek gibi solup ömürlerini verdiklerinde mi, yoksa onun sana değil, senin ona ihtiyacın olduğunda mı?
Ne zaman!
****
Onların pencere kenarlarında
Daha çok solmalarına izin vermek yerine
Beklentilerini bir gün değil
Her gün karşılasak ne olur
Bir dene. Kalk git huzur evine. Huzur ver bekleyenine!