yağmur
titretirken
içimi…
***
gazeteci
yazar uğur
mumcu’nun
ıslak tabutuna
omuz verdim!
çünkü ben de
gazeteciydim…
***
ankara
kar altındaydı!
karlı sokak
zan altında…
***
ve
tabut
karanfil
bahçesiydi!
insanlar
gözyaşı bohçası!
***
nefesimizle
ovarak üşüyen
ellerimizi
ve sakınmayarak
ıslanan başlarımızı
tabutun önünde
sıralandık
***
kubilay
bülent ve ben
bir de Türkiye
ki her renginden…
***
aradan
25 yıl
geçmiş!
***
dün çöp
batmasın
diye kumda
oynayan çocuklar
anlayamaz bunu!
***
bugün
adana’da
uğur mumcu
meydanına bilerek
istasyon diyenler de
anlayamaz!
***
yetmez
çapları…
kalibreleri
düşük kalır!
***
özgür
mumcu
çukurova
belediyesi’nin
davetlisi olarak
adana’ya geldiğinde
anlattım tüm bunları!
duygulandı…
çünkü o zamanlar
özgür, çocuktu!
***
adana’da
uğur mumcu’nun
meydanı var ama
hâlâ bir anıtı yok!
neden yok…
***
chp
il başkanı
ayhan barut ve
chp’li belediyeler
bu anıtı yaptırsa
güzel olmaz mı?
***
adana
büyükşehir
meclisi’nde
evren bulvarı’nın
bahçeli bulvarı olarak
değiştirilmesi için
oylamada el kaldıran
chp’liler örneğin…
buna da destek verse!
güzel olur…
***
uğur
mumcu
anıtı adana’ya
yakışır!
***
ki
halk
eli kitap
gazete tutan
bir aydın görsün!
***
artık
uğur’lar
ölmesin…
***
uğur’lar
olsun!