kız
yedi
yaşında!
***
hiç
şehit
babasını
doya doya
saramamış!
***
evin
köşesinde
mavi balonla
oturuyor!
***
çocuğa
neden balonla
oynamadığı
soruluyor
***
çocuk
'olmaz
patlar' diyor!
***
‘olsun
biz sana
onlarca mavi
balon alırız’
diyorlar!
***
çocuk
‘olmaz’ diye
inat ediyor!
***
ve
o yürek
yakan, tarihi
cevabı veriyor:
o balonu babam
şişirmişti, içinde
şehit babamın
nefesi var!
***
okuyunca
tüyleriniz
diken diken
oldu değil mi?
***
sahi
içinizde
babasının
nefesini
saklayan
kaç kişi var!
***
demek ki
şehit olmak
ayrı bir şeref!
şehit evladı
olmak ayrı
bir gururmuş!
***
tabii
bu gurur
herkese
nasip olmuyor!
***
baba
nefesini
tüketiyor ama
çocuk farkında
bile değil!
***
anne
nefesini
tüketiyor ama
çocuk kıymet
bilmiyor!
***
şimdi
üniversite
yerleştirme
sonuçları
açıklandı!
***
kazananları
alınlarından
öpüyorum ve
hepsini ayrı ayrı
tebrik ediyorum!
***
ya
kazanamayan
öğrenciler!
***
sınav
soruları
zormuş!
geç…
***
yeni
sistem tam
anlaşılmamış!
geç…
***
vaktim
yetmedi!
geç…
***
cevabı
yazarken
kaydırmışım!
geç…
***
zaten
mezuna
kalacaktım!
geç…
***
kazanan
nasıl kazandı
birader!
***
cevabı şu:
hiç biriniz
anne ve
babanızı
dinlemediniz!
***
ve
hiç
biriniz
mavi balonda
babasının nefesini
saklayan küçük kız
kadar ailenize sadık
olamadınız!
***
gece
gündüz
demeden
çalışırken
arkadaşlarınız!
siz kahve falında
çıkan genç subayın
bitmeyen hayaliyle
kandırıldınız!
***
şu
kafe senin
bu kafe benim
boş boş gezdiniz!
***
‘derse
gidiyorum’
diye evden çıkıp!
sinema köşelerinde
buluşarak, anne ve
babalarınıza
ihanet ettiniz!
***
oysa
kanan
sizdiniz!
ve bunun
bedelini çok
ağır ödediniz!
***
ailenizi
maddi ve
manevi yönden
çökerttiniz!
***
anne
ve baba
kıymeti
bilmek için
illa şehit kızı
olmaya gerek yok!
***
eğer
anne ve
babanızın
tükettiği nefesi
o gün anlasaydınız
bugün ‘üniversiteliyim’
diye seviniyordunuz!
***
ama
balonu
patlattınız!