Siyasetçileri anlamakta zorlanıyorum. Birbirlerinin hakkında söylenmedik söz bırakmıyorlar. Özellikle grup toplantılarında birbirlerine ağır sözler sarfediyorlar.
Siyasetçiler bazen yüz yüze görüşüyorlar, birbirleri hakkında yağlı ballı konuşuyorlar. Sonrasında yine kendi hallerine dönüyorlar. Bir süre sonra yine birbirlerine söylenmedik söz bırakmıyorlar.
Bu tür davranışlar hoş davranışlar değildir. Dolayısıyla kötü örnek oluyorlar.
***
Belki de liderlerin sarfettikleri sözler çocukları ve gençleri kötü yönlendirmiş olabilir.
Büyüklerimiz anlatıyor. Yıllar önce siyasi partilerin liderleri seçimlerden önce TV ekranlarına çıkıp seviyeli şekilde tartışırlarmış.
Üstelik hiç birbirlerinin sözlerini kesmezlermiş. Hatta birbirlerini eleştirirken seviyeli sözler sarfederlermiş.
Peki şimdi öyle mi?
***
Ne yazık ki öyle değil. Hoş olmayan sözler çıkıyor liderlerin ağızlarından.
Eskiden “Trol” nedir bilmezmiş insanlar. Şimdi neredeyse her partinin destekçisi “Trol”ler var.
Kimin konuşması hoşuna gitmiyorsa hemen çirkin sözler sarfediyorlar.
Günümüzde yaşananlara baktığımızda insan eskiyi özlemiyor değil.
Demek ki büyüklerimiz “Ah nerede o eski günler” diye serzenişte bulunmuyorlar.