İnsan önce kendini tanımalı.
Neleri sevdiğini,
Nelerden hoşlanmadığını,
Ne yapmak istediğini,
Ne için yaşadığını,
Ne yapmak istediğini bilmeli.
Bilmeli ki, yoluna çıkan ilk engelde pes etmeyerek yoluna devam etsin.
Bilmeli ki, her karanlığın sonun aydınlık olduğunu unutmasın.
Bilmeli ki, yoluna devam etsin.
Etsin ki, hayatın engebeli yollarında tökezlemesin.
**
Kime, niçin katlandığının farkına var!
Var ki, kendinden ödün verme.
Var ki, kimse için kendine eziyet etme.
Var ki, kötü hissettirildiğin yerden uzaklaş.
Uzaklaş ki, iyi hissettiğin yöne doğru ilerle.
Hayatının kör düğümünü çöz ve kendi yoluna bak!
**
Dur ve kendini dinle.
Düşün; hangi duyguya hasretsin?
Ya da neleri geride bırakıpta önüne bakamıyorsun?
Kimin için savaş veriyorsun?
Kimin için kendini üzüyorsun?
Kimin uğruna kendini heba ediyorsun?
Kim için kendinden ödün veriyorsun?
Veya kendine ne kadar önem veriyorsun?
Durup dinle kendini.
Dinle ki, kendinden ödün verme!
**
Bitmemiş hikayeleri bitir,
Söylenmemiş sözleri söyle,
İyi hissetmediğin yerde durma,
Kaçtığın duygulara kulak ver ki, daha çok üzülme.
Yüzleş onlarla.
Yüzleş ki, ardında bırakıp yoluna devam et.
Unutma ki, içindeki karanlığa inmeden aydınlığa erişemezsin.
Sen önce kendinin farkına varmalısın.