İnsanın sevenlerinin olması ne güzel bir duygu Evet bugün benim doğum günüm Dostlarımın bu günü hatırlaması elbette çok güzel Bir yılı daha geride bıraktım. Yeni bir yaşıma daha girdim. Bugün günlerden 11 Ekim 45 yıl önce bu gün doğmuşum. Doğum günümü ve dostlarımın vefasını düşünürken doğduğu günü bile bilmeyen insanların olduğu aklıma geldi birden. Birbirinden habersiz, unutulmuş, sahipsiz kalmış insanlar. Neden böyle olduk biz… Neden artık çok yakın olmamıza rağmen çok uzaklarda bir yaşam sürüyoruz. Ne değiştirdi bizi? ***** Neden sevgimizi cep telefonlarına yükledik. Neden teknoloji bizim insanlığımızı alıp götürdü Oturduğumuz yerden bilgisayarla yaşıyoruz hayatı. Birbirimizin yüzünü bile görmüyoruz. Kendimizi sosyal medya çılgınlığına kaptırmışız gidiyor. Evde de farklı değil. Çocuğun bilgisayarı farklı Anne ve babanınki farklı Hatta farklı odalarda yaşayan aileler bile var Belki birbirinin yüzlerini bile uzun uzun göremiyorlar Yani utanmasalar evin odaları arasında mesajlaşıp birbirlerine olan sevgilerini öyle dile getirecekler. ***** Doğum günü sevincini paylaşmak Çocuğun karne heyecanını yaşamak Bir hastayı ziyaret etmek Bir cenaze evinde dertleşmek Karşı komşuna tebessüm etmek Bir kahvehanede arkadaşlarınla demli bir çay içip iki kelimenin belini kırmak… Bunlar bizim olmazsa olmazımızdır. Gün geçtikçe bu alışkanlıklarımızdan uzaklaşıyoruz. Biraz daha uğraşsak, mesajlaşmaktan konuşmayı unutacağız. ***** Toplumları var eden gelenek ve görenekleri vardır Sevinçler paylaştıkça çoğalır Acılar paylaştıkça azalar Belki küçük bir hediye doğum gününü kutladığınız insanın yaşama sevincini artırır. Bir bardak çay dostluğunuzu daha da kuvvetlendirir Eğer sevgiye doğru bir köprü bulamıyorsanız… Siz köprü olun!