Bir Bekir Çınar vardı... Adana Demirspor’un “Gülen” yüzüydü... Adana Demirspor O’nun herşeyiydi... O, Adana Demirspor için mesaisini harcadı... Yetmedi, Adana Demirspor için “can” verdi... 16 Ağustos 2010 tarihinde ölüm haberi Adana Demirsporlular’ı büyük üzüntüye sevketmişti... Bizler de üzüldük... Çünkü, Adana Demirspor’a O’nun gibi “Gülen” yüzlü bir başkan gelirmiydi bilinmez... Dün Bekir Çınar’ın ölümünün yıldönümüydü... Gazetelere baktım... Yerellere, yaygınlara... Hiçbir gazetede ne yazık ki Bekir Çınar için “Bugün anacağız” yazısı çıkmamıştı... Bu gazetelere bizim gazetede dahildi... Bekir Çınar’ın ölüm yıldönümünü “Atlamışmıydık?”, yoksa “Unutmuşmuyduk?” Dürüst olalım... Bekir Çınar’ı unuttuk... Sevgili Bekir Çınar başkan, ölümünün daha 5. Yılında seni unuttuk... Oysa ki sen Adana Demirspor kapanmasın diye arkadaşlarınla birlikte elinizi taşın altına koydun... Oysa ki sen imkansızlıklara rağmen Adana Demirspor’u Play-Off’lara taşıdın... Oysa ki sen Adana Demirspor için canından vazgeçtin... Dün, ölüm yıldönümünde seni unutmayan dostların vardı... Mezarının başında çekilen fotoğrafa baktığımda seni anmaya gelenlerin iki elin parmakları kadar olduğunu gördüm... Sen Adana Demirspor’un “Gülen” yüzüydün... Sen Adana Demirspor için can verdin... Bizler seni unuttuk “Gülen” yüzlü başkan... Seni saygıyla anıyorum... Seni unuttuğumuz için bizleri affet “Gülen” yüzlü başkan... Mekanın cennet olsun...