23 Nisan Ulusal Egemenli ve çocuk bayramı tüm yurtta çoşkuyla kutlandı.
Çeşitli gösteriler, etkinlikler ile çocuklar kendilerine armağan edilen günün tadını çıkardılar.
**
Peki ya sonrası?
Sonraki günlerde doya doya çocukluklarını yaşayacaklar mı?
Kendilerine yine aynı değer verilecek mi?
**
Çocuklarımız geleceğimizin teminatı, parlayan yıldızlarıdır.
Onlara verilen değer sadece bir gün ile ölçülmememeli.
Onlarında bir birey olduğunu göz önünde bulundurmalıyız.
**
Mesela Ramazan Bayramı yaklaşıyor.
Çocuklarımıza yeni kıyafetler alacağız.
Alırken çocuğumuzun da fikrini sormalı, gönlünü hoş etmeli.
Çünkü; çocuk ne verirsen kapar.
Anne babanın davranışları çocuğa yansır, sözleri ise kişiğiliğine yön verir.
**
Yani biz nasıl davranırsak, nasıl iletişim kurarsak çocukta çevresiyle aynı şekilde iletişime girer.
Bazı çocukları görüyoruz şımarık.
Şımarık ama niye?
Çünkü; aile o hale getirmiş.
Her şey ailede başlar ailede biter.
Çocuğun her istediğini yaparsan ileride yaşadığın veya yaşayacağın sıkıntılara sebep arama.
Yaptıklarınızla o hale gelmesine siz müsaade ettiniz.
O yanlışa yönelmesine siz izin verdiniz..
**
Yani demem o ki; çocuk senden ne görürse onu yapar.
Onu güzelce sulayıp çiçek açması da, solması da senin elinde.