Hayat bazen inişler bazen de çıkışlarla doludur.
Bu iniş çıkışların getirilerinden biri de dengesiz ruh halleridir.
Kimi zaman mutluyken kimi zamanda hüzne bulanırız.
Büyük bir bölümünü de garip duygular içerisinde geçiririz.
**
Mesela bazı sabahlar anlaşılmaz sıkıntılarla uyanırız.
İsimsiz umutlarla neşeleniriz.
Sanırım içimizde oluşan boşluğun girdabından kaynaklanıyor buda.
**
Bu söylediğim kimine göre doğru kimine göre yanlış olabilir.
Ama bana öyle geliyor ki, sanki hepimiz, içimizdeki girdapta savrulup duruyoruz.
Hayatın koşturmacasında bir o yana bir bu yana koşturuyoruz ama tam olarak neyi bilmiyoruz sanki.
Sadece arıyor ve o yöne doğru savruluyoruz.
Hiç durup düşündük mü?
Tam olarak ne arıyoruz?
Ne uğruna bir yaşam sürüyoruz?
Kimin için kendimizden ödünler veriyoruz?
**
Düşünmek iyidir. Bir şeylerin farkına varmanızı sağlar.
Zaten istesenizde istemenizde düşünceler zihninizi istila eder.
Düşünce istilasından geriye ne kalıyor?
Öncelikle bunu bilmek lazım..