Farkında mısınız günden güne insalık ölüyor.
Öyle acı çekerek veya ansızın değil.
Bilerek, farkında olarak ve bizlerin yaptıklarıyla öldürülüyor insanlık.
Gerçi artık insanlık diye bir kavram kalmamış.
Şu kısacık ömrümüzde gördüklerimiz, acıdan başka bir iz bırakmıyor bizde.
Geriye dönüp baktığımızda mutluluk ve güzel anılarla yad edebileceğimiz geçmişimizi kendi ellerimizle hiç ettik!
Öyle başkasını suçlamayın hemen. Bunun sorumlusu ise başkası değil, biziz!
***
Kendi ellerimizle, kendi yaptıklarımızla bu düzeni bozduk.
Etrafıma bakıyorum da kendi değer ve çıkarları uğruna diğer güruhu alt sınıf görme eğiliminde herkes.
Kimse kimseyi hoş görme, saygı duyma ve anlama eğiliminde değil.
Yaradılışında sevgi olan insan, yaşamında adeta şeytana bürünüyor.
Ne kimseyi kucaklıyor ne de hoşgörüyor..
Sonra da çıkıp bunun kabahatlisi kim diye hesap soruyor.
Ben söyleyeyim ey insan. Bunun sorumlusu sen, ben, o değil, hepimiz!
Çünkü bu düzeni hep birlikte el ele verip bozduk!
Gördüklerimizden, yaşadıklarımızdan sonra daha ne kadar ayrıştırılabiliriz diye merak ediyoruz doğrusu.
Bir bütün olacakken, puzzle parçaları gibi savrulup duruyoruz.
Oysa bizim yegane özelliğimiz farklılıklara rağmen bir olmak, birlikten güç ve kuvvet elde etmek.
Ama biz kendimiz dışındaki insalara kör olup, insanlığı öldürmek için elimizden geleni yapıyoruz..
