Bizler duyguları olan bir varlığız.
Yaşadığımız olaylar karşısında sevinç, hüzün, açı yaşar tepkimizi de ortaya koyarız.
Hatta empati kurabilir, başkasının adına sevinebilir, üzülebilir hatta acıyabiliriz.
**
Bir insanın yaşadıklarına tanıklık etmek yerine ona yardım etmek, faaliyete geçmek bizi insan yapan duygularımızdandır.
Duyarlıyım demekle duyarlı olunmuyor.
Sadece sözde söylenenlerle de o insana yardım etmiş olmuyoruz.
İyilik il yardım etmek merhameti gösterir.
Zaten insanı insan yapan da merhametidir.
**
Kötülüklerin çığır açtığı şu zamanda bizi, insanlığı, dünyayı kurtaracak olan merhametimiz ve iyiliğimizdir.
Ali Lidar merhamet için bir yazında şöyle bahsediyor; ''Ya her canlıya merhamet etmeyi öğretecek / öğreneceğiz ya da hep beraber bu merhametsizlik çağında gözyaşlarımızla boğulup gideceğiz''
Ne kadar da doğru bir söz..
Merhametsizlik çağında kaybolmak yerine insanlığımızı gösterdiğimiz, iyiliklerin olduğu, hayatın kolaylaştırıldığı, güzelleştirildiği bir çağda yaşamak için daha çok dikkat etmeliyiz.