İnsanoğlu yaşarken ne kadar acımasız bir varlık.
Dünyaya günahsız gelip, ya arkandan hayır ile anılıp yada kötü sözler ile anılan bir kişi olarak göçüp gideceksin.
Ancak insan; yaşamı boyunca doyumsuz ve hırslı bir varlık olarak dünya üzerinde zihinlerde unutulmayacak izler bırakıyor.
Peki insanlar seni, yaptıklarına bakarak değerlendirirken, sen ne ile anılmak istiyorsun?
Öncelikle bunu sormalı insan kendine.
Öncelikle kendini sorgulamalı..
****
Kendi düşünceme göre, pandemiden sonra o kadar berbat dönemler geçiriyoruz ki..
Kadın cinayetleri, çocuk istismarları, aile içi geçimsizliklerin kanlı bitmes, ekonomik kriz, savaşlar ve daha niceleri..
Şu dünya üzerinde kısıtlı vaktimiz var değil mi?
Bizlerde kısıtlı bir yaşama sahip, güzel bir yaşam sürmemiz lazımken neden kötülüklerin baş karakteri olarak yaşıyoruz?
Hani insanda nefis vardır ya. İşte insanoğlunun yaptıkları ne nefsin ne de şeytanın aklına gelebilecek cinstendir.
Bazen biz bile aklımızın hayalimizin bile almayacağı kötülüklerle karşılaşırken, şeytan bile sizleri görüp şaşırıyordur.
****
Çok değil az önce bir adamın karısını baltayla başına defalarca vurup öldürdüğünü okudum.
Ondan önce yine bir adamın komşusunu bıçaklayarak öldürdüğünü.
İşimiz gereği haberlerle hep iç içeyiz.
Gündemi takip etmek, yaşananları okumak, olayları görmek günden güne insanı yıpratmaya başlıyor artık.
Her farklı olayda, her vahşette, her haberde ayrı duygular yaşıyor, artık ne hissediceğimi bilmiyorum.
Dün gördüklerim zihnime bir çentik atıp zihnimde yerini korurken, onu atlatamadan bugün okuduklarım da zihnime bir balyoz darbesi vuruyor.
Eminim ki yarın göreceklerim ve okuyacaklarım da bundan az olmayacak.
****
Sahi biz ne ara bu kadar kötü olduk?
Hani hep eskiden böyleydi, şöyleydi diyor ve özlemle anıyoruz ya, günümüzün o zamadan neyi eksik?
Ben söyleyeyim; başta insanlık, vicdan, merhamet, saygı,anlayış ve sevgi.
Çünkü; insanlar artık iyilikle değil, kötülükle yaşıyor, kötülükle besleniyor.
Yazık.
Çok yazık..
Geldiğimiz hale de, insanlığımıza da, çağımıza da...