Hayatın koşturmacası arasında bazen yorulduğumuz hatta agresifleştiğimiz zamanlar oalbiliyor.
Bu anlarda ise hem kendimize hem etrafımızdakilere hayatı zindan edebiliyoruz.
Son iki yıldır yaşanan pandemi ve daha birçok kötü olay nedeniyle de gerçekten zor günler geçirdik.
Hala da geçirmeye devam ediyoruz.
**
Bu yaşananlar arasında herkes asabi, gergin ve birbirine tahammülsüz oldu.
En ufak bir yanlışta birden patlayan lavlar misali etrafımıza saldırıyoruz.
Ama bu gerginlik nereye kadar böyle devam eder, nereye kadar bizi elinde esir tutar bilemiyoruz.
Oysaki herkes zor günlerden geçiyor, zorluklar atlatıyor.
Tabii kimsenin durupta birbirini anlamaya vakti yok.
**
Aslında yaşananların bizi birbirimize kenetlemesi gerekirken daha çok uzaklaştırdığını görüyoruz.
Artık kimsenin birbirine güveni kalmamışken, insan ilişkilerine de bu olumsuzluklar yansımış.
**
İlişkiler sahte, duygular yavan, insanlar zor.
Üstelik yaşanan kötü olaylarda bunların üsütne tuz biber oluyor ve daha da perçinliyor.
İnsanlar artık git gide birbirinden uzaklaşmaya ve asosyal bir hayata doğru itiliyor.
Sahte bir ilişki yerine yalnızlık tercih ediliyor.
Haklı olarak tabii kimse üzülmek, yıpranmak istemiyor.
Ama birbirinden kopuk olan bir yaşam da yetişen çocuklarımız da bunlardan nasibini alıyor.
Daha sonra ise birlik,beraberlik kavramında uzak bir yaşam sürüyorlar.
**
Tabii bununla da kalmıyor başka yerlerde mutluluk ve sevgi arıyorlar.
Doğru veya yanlış farketmeksizin ufak bir kırıntı görmeleri bile yanlışta olsa peşinden gitmelerine sebep.
Gördükçe üzülüyor ve daha ne kadar böyle devam edeceğiz merak ediyorum doğrusu.