Yetiştiğimiz ortam, çevre koşulları ve toplum..
Bunların hepsi maalesef ki yaşantımıza yön veren etkenlerdir.
Üstelik birde çocuk varsa işin içinde bu daha zordur..
**
Çocuk yetiştirmek zordur.
Çocuk yetiştimek çiçek büyütmek gibi dikkat gerektirir.
Ya fazla önemser bakımını iyi yapar güzel bir şekilde büyütürsünüz ya da ilgisizlikten heba edersiniz..
Şimdi etrafımızda gördüğümüz insanların düzgün karakterli olması ve kötü karakterli olması da aileden kaynaklanan bir sorundur..
**
Hiçbir insan içinde kötülükle doğmaz. İnsanlar yaşadıkça kötüleşiyor hatta yeni nesillerde biraz daha duyarsız ve kötü kalpli oluyor sanki...
Burada da aileye büyük iş düşüyor. Çünkü; çocukların il terbiyesini ve ilk eğitimini aldığı yer ailedir.
Bu nedenle ileride nasıl bir insan olacakları da sizin elinizde..
**
Çocuk bir yanlış yaptığında ona arka çıkmak yerine öncelikle yanlışının farkına varmasını sağlayın.
Kendinize yapılmasını istemediğiniz şeyleri de başkalarına yapmasına müsaade etmeyin.
Yanlışların da uyarın ki, çocuk bilinçlensin.
Uyarın ki, adımlarına dikkat etsin..
Yoksa kötü kalpli, bencil, duyarsız, vurdumduymaz bir nesil çoğalacak.
Bunun engellenmesini en önemli yolu ise aileden geçer.
Çocuklar ailelerin bir nevi yansımasıdır.
Yanii demem o ki; şikayet etmeden önce dönüp kendi özeleştirinizi yapın ve çocuklarınızın davranışına dikkat edin.