on
kasım’dı!
***
koşa
koşa gittim
mavi gözlüme
ev sahibi gibi!
***
ama
asıl ev
sahipleri
çoktan gelmişti!
komutanların hepsi
damat gibi giyinmişti
Atatürk’ün huzurunda!
***
bir
el uzandı
baktım, chp
il başkanı
ayhan barut!
günaydın dedi
***
tek
tek tokalaştı
anıta gelenlerle…
hoş geldiniz dedi
ev sahibi tadında!
***
o da
çok erken
gelmişti anmaya
komutanlar gibi!
***
az
sonra
yanımdan
emniyet müdürü
geçti kurmaylarıyla!
güvenlik üst düzeydi
***
izciler
esnaflar
öğrenciler
öğretmenler
Atatürk dostları!
ellerde bayraklar
Adana oradaydı!
***
sırf
fotoğraf
karesine
girmek
için geç
gelenleri de
gördüm! hiç
gelmeyenleri de…
Atatürk de gördü!
***
tek tek
yazacak
değilim elbette
gelmeyenleri!
***
tek tek
yazacak
değilim elbette
takıyye olsun
diye gelenleri!
***
adet
yerini
bulsun diye
fotoğraf
çekilenleri de…
yazacak değilim!
***
fotoğraf
deyince
aklıma geldi!
neşet
karadağ
ustam…
on kasımda
bir fotoğraf
yakalamış…
***
bir
kadın
09.05’te
sirenler
çalarken
damda çamaşır
sermeyi bırakıyor
ve saygı duruşunda
bulunuyor, sonra
istiklal marşı okuyor!
***
Atatürk
diyor ki;
arkadaşlar!
gidip, toros
dağları'na bakınız,
eğer orada bir tek
yörük çadırı görürseniz
ve o çadırda bir duman
tütüyorsa, şunu çok iyi
biliniz ki bu dünyada
hiçbir güç ve kuvvet
asla bizi yenemez!
***
işte
o yürek
oradaydı!
***
dumanı
tüten çadır
orasıydı!
***
istedikleri
kadar
gelmeyen
gelmesin
Atatürk anıtına
ya da geç gelsin!
***
o
kadın
var ya o kadın!
işte o kadınlarla
dolu çukurova!
ve o kadınlarla
ayakta duruyor
yiğit adana!
***
yani
‘son
kasıma
kadar on
kasım olacak’
diyor o kadın!
***
bakmam
erkekliğine!
sen
gelmesen de
olur yani…