İnsan hayatı boyunca hep bir şeylerden ders çıkarmıştır.
Çıkardığı dersler sonucunda da hayatına yön vermiş ve kendi doğruları doğrultusunda ilerleme kaydetmiştir.Ancak yaptığımız seçimlerin hepsinden memnun olmak gittikçe zorlaşmaya başlamış ve bazı yerlerde tökezlemekten kendimizi alıkoyamamışızdır.
Hayatımıza giren ve çıkan insan sayısı o kadar fazladır ki bir müddet sonra git gide bunun farkına varıp hayatımızı minimallleştirme yolunda kendimize de iyi gelecek adımlar atmaya başlarız.Edindiğimiz kötü tecrübeler ile,çevremizden bize zarar veren ve bizi yıpratan insanları ayıkladıkça kendimize mis gibi bir hayat kurup,sadece kendimize odaklanarak hayatımıza devam ederiz.
Bize en ufak bir yararı olmayan,duygularımız sömüren,iyi niyetimizden yararlanıp bizi kullanmaya çalışan,yolumuza taş koyan ve ulaşmayı planladığımız amacımızdan bizi alıkoyan insanları hayatımızın hiçbir yerinde bulundurmamak öyle güzel ki...
Sadece bizi seven,her tökezlediğimizde elimizden tutup ayağa kaldıran,her yanlışımızda bize sırtını dönmeyen ve o yanlışla yüzleşmemizi sağlayan insanların varlığı bizler en büyük güçtür.
Çünkü;ne olursa olsun seni yargılamaz ve hatalarından ders çıkarmana vesile olurlar...