Öncelikle sevgi kavramının tanımından başlamak istiyorum.
Sevgi: İnsanı bir kimseye ya da şeye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten içsel duygu,sevme duygusu.
Literatür’de sevgi’nin tanımı bu.
Peki bizler için sevgi’nin tanımı neydi?
Yeni çıkan Kırmızı oda dizisini hepimiz izlemişizdir. İzlemediysek de mutlaka fragmanına denk gelmişizdir. Orada yaşananların gerçek olması ne acı değil mi?İnsan hayatı sahiden bu kadar ucuz muydu?Anne-Baba olarak yaptığımız en ufak bir hareket bile bizleri örnek alan çocuklarımız için önemli.Davranışlarımıza,söylemlerimize,hareketlerimize dikkat etmeli ona göre adım atmalıyız.Çocuklar sadece ilgi ve sevgi ister.Onları sevgi dolu bir birey olarak yetiştirince onlarda sağlıklı bir birey olarak hayata atılıyorlar.Sevgisiz,ilgisiz,tartışma ve kavga olan bir evde büyüyen çocuk büyük bir travma içinde hayata atılıp çevresine zarar veren birine dönüşebiliyor.Oysaki sevmek,sevilmek çok güzel duygulardır.İnsan sevildiğini bildikçe içinde çiçekler açıyor. Nasıl ki nefes almak, yemek yemek temel ihtiyacımızsa sevgi de öyledir.
Sevgi dünyanın en kıymetli hazinesidir. İnsanlarla sevgisiz kurulan iletişim her zaman ölü biriyle konuşmak gibidir. Sen konuşur durursun fakat tepki alamazsın.
Karşılıksızdır sevgi,verilen en güzel hediye de sevgidir.Paranın satın alamayacağı bir şeydir, kime verirsen ver insanı en çok mutlu eden şeydir.
Dünyada yaşananların birçoğu sevgisizlikten kaynaklanıyor. Oysaki sevgi kırmaz,incitmez,üzmez. Aksine tamir eder,mutlu eder,değerli hissettirir.
Hintli şair Sri Chinmoy Ghose’nun şu sözü ne kadar da anlamlı .’’Sevginin gücü, güce olan sevgiyi yendiğinde,dünya barışı tanımayacak.’’
Sevginin gücü her şeye yeter. Sevmekten, sevilmekten korkmayın. İnsanın ömründe yaşayabileceği en güzel duyguları sonuna kadar yaşayın,yaşatın. Sevelim, sevilelim, sevdirelim. Çocuklarımıza sevgimizi vermekten çekinmeyelim.
Sevgiyle kalın…