Umutla

Umutla yaşamak ne kadar güzeldir. Umudunu kaybetmemek... Değerler ile yaşamak... Değerler görmek...

En güzel umutlarla yaşamak için… İçindeki heyecanı bütün sıcaklığıyla yaşamak ne güzeldir.

Bir hayal düşün hiç gerçekleşmese de içinde dursun, sen yaşadıkça o da yaşasın, sen var oldukça o da var olsun…

Hani kim demiş ben hayal kurmam diye, her zaman gerçekleri yaşarım diye… Var mı hayal kurmayan, hayalleri olmayan, içinde küçükte olsa bir hayal yaşatmayan… Ben hayalsiz yaşarım diyen…

Kimseye değil kendine bakarak mutlu olmaya çalışmak varken, Hayallerle, umutları birleştirerek yaşamaktır gereken, içinden geleni içinden geldiği gibi yaparken, umutları beklemek yerine sen onların peşinden giderken, unutmak ki hiçbir şey için değildir erken…

Kim ne söylemiş, kim ne yapmış, kim nerede, Bırak artık bunları kapat gözlerini dal hayallere. Şu üç günlük hayatta değer mi üzülmeye, İşte o zaman sende üzülme! Var mı seni senden başka teselli edecek, Var mı senin senden daha çok düşünecek. İşte budur reel olan gerçek…

Var mı içindeki seni anlayacak. Bütün güzellikleri seninle yaşayacak, Seninle hayal kurarak seninle bir yürek olacak, İşte bu o kadar zor ki imkânsız değil ancak, Yaşamak için değil yaşamak mutluluk için uğraşmak. Çok uzaklarda olsa da o mutluluğu bularak mutlu bir hayat yaşamak hakkımız değil midir, Belki hayatın sana hiç gülmediğini şans vermediğini düşünürsün.

Oysa kendi şansını kendi yaratmamı insan Yaratmalı şansını en ufak umudun olmadığı zaman,. Yaşamak en güzel şey değil midir. İnsana her duyguyu tattıran bazen hüzün bazen mutluluk, bazen bir gülümseme değil midir.Her zaman dümdüz bir çizgi olsaydı hayat yani  her zaman mutlu olsaydı insan zevk alır mıydı?. Hayattan üzülmek, ağlamak vardır hayatın gerçeklerinde,bunlarda hayatımızın tuzu biberi değil midir?.  En güzel umutlarla yaşamak için…