Kral yine attı, her UCL maçı gol demek kral için. Söylenecek söz yok.
Böyle bir bitiricilik, böyle bir ölümcüllük asla gelmedi gelmeyecek.Futbolu bıraktığın gün milyonlarca insan en az senin kadar üzülecek.
Bugün rezalet oynayan Manchester’da eline fırsat geçmesi takımı kurtarması için yeterli oldu. Kendisine pozisyon hazırlayamadılar bir türlü o da topla dolanıp durdu, önüne düştüğünde de vurdu köşeye.
Üç günde bir maç yapıyor, 36 yaşında, yoruldu vs. diye düşünmüyorsun.
Yine atacak diyorsun ve atıp Manchester’ı yine ipten alıyor.Solskjær'den pek hoşlanmasa da gitmesini ister gibi görünse de özellikle UCL'deki son Atalanta serisindeki performansları ile onun koltuğunu koruyan ulvi kişiliktir.
Onu anlatabilecek en özel anılardan biri, babası vefat ettiği zaman eve dönmeyi reddedip milli maçın ulusal marşında döktüğü gözyaşlarıdır. Adanmışlığın ve hırsın en güzel örneği Ronaldo.
Böylesine bir şampiyonlar ligi kariyeri daha zor görülür.
Ronaldo bir takım olsaydı şampiyonlar ligi tarihinde en fazla gol atan 21. takım olacaktı.
Tecrübe, saf yetenek ve insan üstü çalışma ahlakı bir araya gelince zaten böyle insanlar ortaya çıkıyor.