Bu haftaki köşe yazımda Anneciğimi anlatmak istiyorum sizlere. Tüm güzel annelere ithafen…
Annem uzun yıllar devlete hizmet etmiş (ebe olarak) ve emekliye ayrılan bir kadındır. Emekli olunca boş mu durdu sanki ? Hayır asla.
Sürekli olarak üretken sürekli çalışkan adeta karınca gibi yazın kış için kışın da yaz için hazırlanan bir kadınlardandır annem.
Kendimi bildim bileli mutfağında hep bir bozuk para kutusu olur ve onun içinde mutlaka para olmak zorundadır . Çünkü o kötü gün parasıdır.
Her dolabın içinde ağzı kapaklı tabaklar, değişik değişik bardaklar, fincan takımları fazlasıyla mevcuttur.
Kadınların genelinde olduğu gibi Annem eşyaları yedekli almayı sever.
Salonun duvarlarında tabloları vardır. Sevdiği resimleri büyütüp duvarlara asmayı çok sever.
Özellikle bizim toplu resimlerimiz salonun duvarlarında mevcuttur, ve onlara çok kıymet verir.
Hatta yapmış olduğu el işlerini de büyüterek tablo haline getirir, odaların duvarlarını onlarla süsler.
Etaminden yapmış olduğu takvimler, elleriyle yaptığı çiçekler vs.
Kendine özel çay ve kahve bardağı mutlaka vardır.
Çayı büyük kulplu bardakta sever mutlaka cam olmalıdır çünkü içini görmek ister.
Kahvesi de özel bir çay bardağında olmalıdır.
Kendine göre kuralları vardır, eve gelen herkesin o kurallara uymasını bekler.
Sanırım yaş aldıkça insanlar hep te bu şekilde davranmaya başlıyorlar.
Şimdi değil ama daha önceleri bulmaca çözmeyi çok severdi. Böylece sürekli zihnini geliştirdiğini düşünüyorum.
Okuduğu şiirlerin ve kitapların sayısını ben şu anda bilmiyorum ama yaşına göre oldukça fazla olduğunu söyleyebilirim.
Dedim ya üretmeyi çok sever diye sürekli el örgüleri yapar dikiş dikerek ortaya şahane eserler çıkarır. Bu meziyetlerin bir çoğu bende yok .
Onun kadar yetenekli olmayı çok isterdim.
Uzun süredir siroz hastalığıyla mücadele ederken, geçtiğimiz günlerde bel ağrısıyla doktora gitti ve belinde bir kırık olduğunu öğrendik.
Bu kadar sıkıntıya rağmen, hayata o kadar pozitif bakıyor ki bunu veren Allah çaresini de verir, benden kötüleri de vardır diyerek haline şükrediyor.
Allah'ım bugünlerimi aratmasın elden ayaktan düşürmesin diyerek dualar ediyor. Baş ucunda her gece okuduğu duaları var İnancı çok yüksek.
Bu günlere hayata pozitif bakması ve o büyük inancı sayesinde geldi. Çok zor günler geçirdi ama asla inancını kaybetmedi.
Hayata hep pozitif bakmak enerjisini hep güzelleştirdi.
Biliyorum ki bu hayatta enerji çok önemli. Hayata pozitif bakarak zorlukları kolaylaştırabiliriz.
Bu nedenle ben annemi ve onun gibi yaşama sıkı sıkı tutunan insanları gerçekten tebrik ediyorum.
Etraflarına yaydıkları o güzel enerji için de teşekkür ediyorum.
Ben bu yazdıklarımı okuyanlardan annem için dualar bekliyorum. Çünkü duanın gücüne ben de onun gibi inanıyorum.
Annem için ve şifa bekleyen tüm hastalar içinde Yüce Allahtan şifalar diliyorum .
Vefat eden annelere bütün kalbimle rahmetler diliyorum.
Anneciğime de yaşayan tüm güzel annelere de saygı, sevgi ve selamlar gönderiyorum.
Son olarak bunları bir gazetenin köşesinde yazabilmek ve insanların okuyup dua edeceğini bilmek hatta annemin de okuyup mutlu olacağını bilmek çok güzel bir duygu…
Bir yerde okumuştum çok beğenmiştim “KEŞKE ANNELER ÖLÜMSÜZ OLSA”
