Çocuklarımız

23 Nisan Ulusal Egemenli ve çocuk bayramı tüm yurtta çoşkuyla kutlandı.

Çeşitli gösteriler, etkinlikler ile çocuklar kendilerine armağan edilen günün tadını çıkardılar.

**

Peki ya sonrası?

Sonraki günlerde doya doya çocukluklarını yaşayacaklar mı?

Kendilerine yine aynı değer verilecek mi?

**

Çocuklarımız geleceğimizin teminatı, parlayan yıldızlarıdır.

Onlara verilen değer sadece bir gün ile ölçülmememeli.

Onlarında bir birey olduğunu göz önünde bulundurmalıyız.

**

Mesela Ramazan Bayramı yaklaşıyor. 

Çocuklarımıza yeni kıyafetler alacağız.

Alırken çocuğumuzun da fikrini sormalı, gönlünü hoş etmeli.

Çünkü; çocuk ne verirsen kapar.

Anne babanın davranışları çocuğa yansır, sözleri ise kişiğiliğine yön verir.

**

Yani biz nasıl davranırsak, nasıl iletişim kurarsak çocukta çevresiyle aynı şekilde iletişime girer.

Bazı çocukları görüyoruz şımarık.

Şımarık ama niye? 

Çünkü; aile o hale getirmiş.

Her şey ailede başlar ailede biter.

Çocuğun her istediğini yaparsan ileride yaşadığın veya yaşayacağın sıkıntılara sebep arama.

Yaptıklarınızla o hale gelmesine siz müsaade ettiniz.

O yanlışa yönelmesine siz izin verdiniz..

**

Yani demem o ki; çocuk senden ne görürse onu yapar.

Onu güzelce sulayıp çiçek açması da, solması da senin elinde.