Yaz mevsiminin son demlerini yaşamaya başladık.
Eylül ayı bitmek üzere. Artık yaz mevsiminin son demlerini yaşıyor, yavaş yavaş güneşin yakıcılığından kurtulmaya başlıyoruz.
Günler ilerliyor, yapraklar birer birer dökülüyor, havalar soğuyor.
Geldi işte içimizi hem ısıtan hem de sıcacık eden mevsim.
Sonbahar, mevsimlerin en hüzünlüsü..
Ve tüm hüznüyle beraber içimize çökmeye geldi.
Sizce de öyle değil mi?
İlkbaharda dışarıda açan rengarenk çiçeklerin aksine bu havalarda yapraklar birer bire dökülüyor.
Tıpkı etrafımızdaki insanlar gibi..
Etrafı hafif bir esinti kaplıyor, insanı hem üşüten hem de sıcacık görüntüler sunuyor.
Tıpkı içimizdeki karmaşa gibi..
Bu mevsim; içimizdeki karmaşanın, çevremizdeki insanlar gibi...
Hem iç gıdıklayıp mutlu ediyor, hem de üşütüyor..
Sonbahar bu sebeple çok anlamlı, çok güzel bir mevsimdir.
Herkese mutluluk ve huzur getirsin bu sonbahar.
Her yaprağın bir çiceğe dönüştüğü bu mevsimde bizlerin de güzel zamanlar yaşamak dileğiyle.