gebe

soğuktan titriyor

yok odasında

yakacak iki dal odun!

***

kalem yük, o hamal

oturup fikret otyam’a mektup yazıyor

koca orhan kemal!

***

‘...bu satırları sabahın beşinde, buz gibi odamda yazıyorum. ne odun, ne kömür, ne hemen odun kömür alacak param var. tek iş yok. bu hiç de layık olmadığım yoksul hayata ne zamana kadar niçin tahammül edeceğimi bilmiyorum. gelecek günler hiç de ümit verici değil. yobazlığın homurtuları tehdit haline geldi. anadolu'nun herhangi bir yerinde bir iş bulamaz mısın bana’

***

şimdi

ne orhan kemal kaldı

ne fikret otyam!

***

ama

iyi para kazanıyor

konuşmasına onun adıyla başlayanlar!

ve kaymağını da yiyor

bir zamanlar ‘komünist’ diye orhan kemal’in evini taşlayanlar!

***

hem de

oğluna çiçek veriyor!

‘bundan zarar gelir’ diye orhan kemal’i lokantada bile çalıştırmayanlar!

***

nedense

hayranı kesiliyor

ömründe iki satır orhan kemal okumayanlar!

onlarla

oturmaya görün

aynı masada kadeh tokuşturmuş gibi orhan kemal’i anlatıyorlar!

***

bir de

‘kopyala yapıştır’ yaparak iktidarın artıklarını yiyenler ve kaşığını yalayanlar var

onlar da az değil

onlar da orhan kemal’den çalıp çırpıyorlar

***

elbette

onu şanıyla ananlar da var

kitabını okuyanlar

eserlerine saygı duyanlar

ona yakışan festival yapanlar

orhan kemal’i yücelten insanlar

***

sözüm ötekilere!

işte onlar

orhan kemal’in adını kullanarak

hamutuyla

götürüyorlar deveyi!

***

neyse

daha fazla kayarlayıp

doğurtmayalım gebeyi!