Türkiye ve Terör

Acımız gerçekten çok büyük, öfke sel gibi. Onlarca ocağa ateş düştü, milyonlarca insan bu acıyı yüreğinde hissediyor. Hakkari ve Çukurca’da ortaya çıkan saldırıların ve şehitlerin ardından yazı yazabilmek gerçekten çok ağır geliyor insana.

Uzun zamandır bir büyük sorunla mücadele ediyoruz, hatta deyim yerindeyse boğuşuyoruz. Sabır taşı olsa çatlardı belki; lakin milletin sağduyusu ve sabrı gerçekten muazzam. Öfkesini acıyla beslemedi insanlarımız, yüreği yanarken yine de başka ocaklar sönmesin diye dua etti.

Uzun, ama terörle mücadeleden çok daha uzun zamandır boğuştuğumuz bir başka sorun var konuşmamız gereken. Başka bir deyişle, önümüze çıkan her sorunun kartopu misali büyümesine neden olan bir zaafımız var aşmamız gereken. Aslında en büyük sorun Türkiye'nin içinde bulunduğu jeopolitik konumu.

Sonuçta, daha önce de var olan, ama imparatorluk penceresinden göğüsleyebildiğiniz her sorun, giderek daha büyük bir baş belası haline geldi. Siyasi sınırlarınızın daralması, sadece coğrafya üzerinden, yahut harita çizimlerini ilgilendiren bir değişim getirmedi bize. Aynı zamanda ufkumuz daraldı, yüreklerimiz sıkıştı. Dün kardeş gördüğümüze bugün yan bakmayı marifet saydık. Dün aramızda sorun olmayan her şey, bugün çatışma nedeni haline geldi.

Türkiye’de devlet aklının kodları değişiyor. Eğer bu değişim, kendimizden menkul bir varoluş tarifine sahipse, işte o zaman gelecek için ümitvar olabiliriz. İşte ancak o zaman attığımız her adımın önünü, öfkeleri kaşıyan hamlelerle ve çocuklarımızın kanıyla kesmeye çalışanlara engel olabiliriz.