Geçtiğimiz hafta kök hücre ile ilgili yazımı yazarken hemşehrimiz Kadirilili Fatma Avcı hanımdan biraz bahsetmiştim. Kendisi engelli ve biri engelli olmak üzere iki çocuk annesi bir hanımefendiydi . Onu lösemi hastalığıyla tanımış ve elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışmıştım. Keşke daha fazlasını yapabilseydim
Fatma hanım çalışkan, dürüst, akıllı ve evlatlarına düşkün bir anneydi. Onu insan olarak gerçekten çok beğeniyor ve mücadelesine hayran kalıyordum. Büyük acılar içinde olmasına rağmen ümidini hiç kaybetmedi, isyan etmedi ,iyileşeceğine inandı ve helalinden mücadele verdi .
En son görüşmemizde engelliler günü için bir konuşma hazırlamıştı ama hastaneden çıkamayacağı için bu konuşmayı kendisinin yerine bir başkasının yapmasını istemişti.
Kadirli Kızılay Şube yönetimi olarak onun hastalığında ihtiyacı olan kan ve kök hücre bağışı konusunda elimizden geldiğince yardımcı olmaya çalıştık. Her defasında teşekkür eder minnetini bizlere belli ederdi. Şimdilerde hiç rastlamadığımız zarif bir hanımefendiydi.
Fatma hanımın bir erkek kardeşinin kök hücre bağışı, kendisi ile %100 uyumlu çıkmıştı . İşte o gün bizim için bayram günüydü. Sabah erken saatlerde beni arayarak müjdeli haberi verdi. Hatta onu iyileşme sürecini girdiği o günlerde ziyaret etmeye gideceğimi söylemiştim. Fakat ben daha onu ziyaret edemeden maalesef Fatma hanım tekrar rahatsızlanarak hastaneye kaldırıldı.
Yine kötü günler gelmişti, kemoterapiyle birlikte hastanedeki sıkıntıları da başlamıştı.
Fatma hanım geride bıraktığı iki çocuğu için çok endişeleniyordu. Ablasının çocuklarıyla ilgilendiğini söylüyordu. Ayrıca kalan diğer aile üyelerinin de abileri Yeğenleri vs. elinden geldiğince ona yardımcı olmaya çalıştığını söylüyordu.
Ne yazık ki hiç kimsenin gücü onu iyileştirmeye yetmedi. Bu süreçte eşinin de onu terk ettiğini söylemişti bana. Bir kadın olarak buna çok üzülmüştüm. Sanırım onun için de en acısı buydu. Halbuki insan hasta olduğu zaman en yakınlarından sevdiklerinden ilgi bekler.
Ömrümüz boyunca yaşamak için hiç bitmeyen mücadele veriyoruz . Gerçekte bir gün öleceğini de biliyoruz. Böyle bir hastalıkla mücadele ederek yaşayanlar ise her bir nefesin kıymetini bilerek yaşıyor. Çünkü hastayken ölüm hep daha yakın.
Sonuç olarak 16 Aralık 2024 günü Fatma Avcı Hanımı kaybettik. Memleketi Kadirli‘de toprağa verildi. Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun. Tüm sevenlerine sabırlar ve baş sağlığı diliyorum. Allahım günahlarını affetsin. Geride bıraktığı yavrularına ömür boyu sağlık sıhhat versin. O güzel kalpli koca yürekli kadını hiçbir zaman unutmayacağım…