Boş çadır

Apartman yaşantısı insanlığın, komşuluğun ve dostluğun bitiş çanlarını çalmaya başladı. 

Yan komşumuz açlıktan ölse kapımızı açıp bir tas çorba veremeyecek kadar duygusuz hale geldik.
Son katta oturanın zemin kattakini hiç tanımadığı bir dünyada yaşıyoruz. Aynı asansöre biniyoruz ama karşımızdaki komşumuza bir tebessüm bile etmiyoruz. Belki o indiği katın hangi dairesinde oturuyor onu bile bilmiyoruz.
Birbirimize bir selamı çok görüyoruz. 
‘Nasılsın komşum’ demeyi unuttuk.

*****

Geçen gün apartmanda yaşlı bir komşu vefat etti. 
Apartman görevlisi daireleri tek tek dolaşarak bu acı haberi duyurdu. 
Sabah belediyeden çadır istediler. Çadırı sandalyelerle birlikte getirdiler.
Bir iki komşu dışında kimse gidip çadırda oturmadı. Bir mevlit yemeği yaptılar akşam saatlerinde, ona da camiden çıkan 5–10 kişi ancak katıldı.
O çadır günlerce boş kaldı.
Apartmandakiler bakıp bakıp geçtiler. Cenaze sahipleri de iki üç gün sonra çadırı kaldırttılar.
E boş çadırın kime ne yararı var?

*****

Eskiden bir cenaze olduğunda tüm mahalle yas tutardı. 
Televizyonu açmanın bile saygısızlık kabul edildiği mahallelerde, çocuklar ağlamasın diye perdeler kapatılır, televizyonun da sesi kısılırdı.
Cenaze evinin mutfağı dolup taşardı. Kimi lahmacun yaptırırdı, kimi çorba, kimi pilav. Herkes elinde bir kap yemek ile gelirdi. Çay şeker getirenin haddi hesabı yoktu.
Cenaze evi hiç boş kalmaz. Komşu hiç yalnız bırakılmazdı.
Bırakın cenazeyi, hastalandığında bile hastaneye götürülmez, komşular onu iyileştirmek için kol kanat gererlerdi. 
Şimdi kol kanat kalmadı, ambulansı çağırıp hastane odasına mahkum ediyoruz komşumuzu.
Öldükten sonra da ayakkabılarla ev kirlenmesin diye çadır kuruyoruz
İki üç gün kalan çadırlara üç beş kişi gelip gidiyor. Birazcık eşi dostu varsa, tanınmışsa ya da politikaya bulaşmışsa belki onlar bir kalabalık oluşturuyor.
Sonrası boş çadır.
Bu apartman yaşantısı çadırları boş bırakırken, insanlığımızı da boşalttı.
Çok lüks semtlerdeki apartmanlarda yaşayanlar!
Komşunuzun kapısını çalıp halini hatırını sormadığınız sürece…
Öldüğünüz gün tabutunuza dört kişi bulursanız, iyi!