bilirsen
1 lira ile dört kişinin mutlu olduğu yerdir bu evren
***
sevinçliyim, bayram ya
çat kapı gittim mesut eray dergahına
‘harçlığımı isterim’ deyip oturdum yanına
bilenler bilir
bu alışkanlık çocukluğumdan kalma
***
biz bayramlara tatil gözüyle bakmazdık
büyüklerimize gider onları yormazdık
harçlık almak en büyük sevincimizdi
çocuktuk..
parayı alır almaz yerimizde durmazdık
***
şimdi sevincimizi cep telefonlarına yükledik
kendimize harçlık vermeyi yasakladık
bayramı bayram tadında kutlamak yerine
enerjimizi tatil kasabasına sakladık
***
neyse
mesut eray cebinden çıkarıp 1 lira koydu masasına
dedim ki, ‘kimin kısmeti varsa, o para düşer hissesine’
aradan beş dakika geçmedi
çikolata satan bir çocuk girdi dergahın içerisine
dondu kaldı mesut eray
‘bak, geldi’ dedim
‘ver parayı kısmetlisine’
***
mesut eray çikolatayı aldı sevindi
çocuk 1 lirayı aldı sevindi
mesut eray çikolatayı bana verdi sevindim
çıkarken de çikolatayı kalfaya verdim
sevindi
1 lira ile dört kişi sevinir miymiş
sevinirmiş
***
1 lira ile dört kişinin mutlu olduğu yerdir bu evren
‘inadına iyilik’ yapıp…
inadına seversen!
***
yazarın notu:
bayramınızı en kalbi duygularımla kutluyorum. Kapınıza gelip, elinizi öpenleri ‘harçlıksız’ bırakmayın!
Yorumlar
Kalan Karakter: