kül

ortada

ölen yok

yaralanan yok!

abidinpaşa caddesinde

üç beş el silah sıkılmış

hepsi bu!

***

yerel gazete

‘abidinpaşa’da silah sıkıldı’ diye manşet yapmış

çünkü, bugüne kadar hiç böyle olay duyulmamış!

70’li yıllar

anlayacağınız adana

o zamanlar çok sessiz ve sakinmiş!

***

hatta bir gün

jandarma bültenine

‘adana’da hiçbir olay yaşanmamıştır’ yazılmış

bunları ustamız vahap ünkat anlattı

***

elbette

taşköprünün altından çok su aktı

her şey değişti

göç göç oldu

nüfus arttı

adana kalabalıklaştı

***

acaba diyorum

o zamanlar daha mı duyarlıydık

yaşananlara

ve gelişen olaylara!

ya da

daha mı çok insancıldık

***

abidinpaşa’da sadece bir silah sesini manşetine taşıyan gazeteler, şimdi ne oldu da şehit haberlerine karşı duyarsızlaştı

sevgimizi saygımızı mı kaybettik

nedir bizi birbirimize düşüren

kardeşliğimizden eden

dostluğumuzdan ayıran

nedir!

***

70’li yıllardaki huzurumuz neden yok!

sevgi dolu çocuklarımızı taşıdığımız omuzlarda terör tabutlarının ne işi var!

neden birbirimize karşı bu kadar çok önyargılı davranıyoruz

neden birimiz diğerimizi ötekileştiriyor

ocağına kor düşen adana neden kan kaybediyor

bu kan kimin kanı!

***

neden

sevgimizi kanatlandırmıyoruz geleceğe!

neden

kardeşlik duygularımızı yaymıyoruz dört bir yana!

iyi günde, kötü günde, hastalıkta ve sağlıkta neden eskisi gibi kenetlenemiyoruz!

çocuklarımız neden birbirine kaş çatıyor!

Türk kim, Kürt kim, Alevi kim, Arap kim, Göçmen kim, Çerkez kim, Laz kim!

yok farkımız!

hepimizin yüreği aynı vatan için atıyor!

***

yarın geç!

bugün kendimize bir çekidüzen verelim!

sevelim, sevilelim

hiçbir ayrım yapmadan

din, dil, ırk, renk demeden

kardeşlerimize ve dostlarımıza sımsıkı sarılalım

***

ve

komşumuzun

külüne

muhtaç olduğumuzu

unutmayalım!