Kiralık ev yok, olanlar içinde fahiş fiyatlar isteniyor.
Barınma en temel ihtiyaçlardan biri iken son iki senedir insanların bu ihtiyacı görmezden geliniyor. Ülkemiz ciddi bir ekonomik kriz ile baş etmeye çalışırken, ev sahiplerinin kiracılar ile yaşadığı ciddi sorunlar görmezden gelindikçe, bu durum halının altına süpürüldükçe iş çığrından çıkmaya başladı.
Evine tek maaş giren bir ailenin, her ay en az 10 bin lira kira vermesi nasıl beklenebilir.
Asgari ücret ile kıt kanaat geçinen insanlar çadır mı kursunlar? Yetkili kurumlar buna neden çözüm üretmiyor ya da neden denetim yok?
Ev sahipleri kirayı artırma sebebi olarak yapılan zamları öne sürüyor. Peki kiracılar bu zamlardan muaf mı?
İnsanlar kiralık ev bulamıyor. Olanlara da fahiş fiyatlar isteniyor. Aynı ev için iki gün ara ile fiyat yükseltiliyor.
Bu mağduriyetin giderilmesi için yetkilerin acilen çözüm üretmesi gerekiyor. Kira oranının %25 ile sabitlenmesi çözüm olmadığı gibi farklı sıkıntıları da beraberinde getirdi. Ev sahipleri mevcut kiracıları çıkarıp yerine yeni kiracılar -fahiş fiyatlarla- alarak, bu duruma itiraz eden kiracılar olunca da evlerini satışa çıkararak ve dahi hileli satışlar ile kendilerince çözüm bulmaya çalıştılar, çalışıyorlar...
Adliyeler ev sahibi-kiracı davaları ile dolu. Bunun külfeti devlete daha çok iken neden kalıcı ve her iki tarafı da mağdur etmeyecek çözümler bulunmuyor?
Barınma ve güvenli bir muhitte oturma isteği en temel haklardandır. Bu hak devlet tarafından sağlama alınmalıdır.
