Dünyaya gelirken anne babamızı seçemiyoruz. Fakat çocuklarımızın anne babasını seçme şansımız var.
Parkta oyun oynayan çocuğun yanında kavga eden anne babalar...
Çocuğunu ihmal eden, ilgisiz ve sevgisiz bırakan anne babalar....
Kendini dünyaya getirdiği çocuğun sahibi sanan anne babalar...
Çocuk olursa, bozuk olan evlilik düzelir umudu ile o çocuğu dünyaya getirenler...
Çocukların yanında kavga edenler, birbirlerine sözlü, fiziksel şiddet uygulayan anne babalar...
Çocuk büyütmeyi sadece yedirip içirmek, giydirip, pahalı oyuncaklar almaktan ibaret sayan anne babalar...
Boşanmış ya da boşanma arefesinde olan ebeveynlerin birbirlerine karşı koz olarak kullandığı çocuklar...
Bunlar her gün yaşanan ve yaşanmaya devam eden durumlar.
Anne baba olmadan önce mutlaka ehliyet alınmalı. Çok ciddi testlerden geçmeli ve testin sonucuna göre kaç çocuğa bakabileceği ve gerçekten yeterli olabilecek mi konusunda uzman ekipler karar vermeli.
Yoksa dünyaya çocuk getirmesi yasaklanmalı.
Neslin devamı, anne baba olma hakkı gibi konular rafa kaldırılmalı. Sevgisiz büyüyen ve yetişkin olduklarında bunu çevresine yansıtarak, sevgisizliğin çoğalmasına neden olanlarla dolu bir dünyada yaşıyoruz.
Yapılan bir çok araştırma, psikolojik sorunların temelinde çocuklukta yaşanan sıkıntıların olduğu sonucuna varıyor yani ihmal edilmiş çocuklar.
Bakabileceğiniz kadar değil, sevebileceğiniz kadar çocuğa anne baba olun...
Sevgi ve ilgide aralarında adil olabileceğinize inandığımız kadar çocuk getirin dünyaya...
Dünya ebeveyn çöplüğü olmuş durumda.
Dünyaya gelen her çocuk kıymetli ve biriciktir. Dünyaya getirdiğimiz çocukların sahibi değil seveni, ilgi göstereni olalım.