İz bırakmak

Daha dün küçük bir çocuktuk.
Şimdi kocaman olduk.
Herkes büyüdü.
Büyürken isimlerinin yanlarına da bir sıfat eklendi. 
Kimisi meslek sahibi olup böyle anıldı. Kimisi de olamadı. 
Kimisi anne oldu kimisi olamadı. 
Kimisi baba oldu kimisi olamadı. 
Ve bunlarla beraber anılmaya başlandılar. 
Dünya'nın düzeni, doğanın döngüsü bu sanırım.
Her şey bir düzen içerisinde ve ayngı döngüde devam ediyor.

**

İnsan büyüyor büyümesine ama sorunlarıda, sıkıntıları da kendiyle beraber büyüyor. 
Küçükken el bebek gül bebek yetiştirilip, büyüdükleri zaman da sorunların ortasında apışıp kalıyorlar.
Oysaki dünyadaki düzen her zaman böyleydi.
O zaman insanoğlu neden hala bu döngüyü kabul etmeyip, yaşadıkları karşısında dumura uğruyor?
Ardından içinden çıkılamaz bir buhran içerisinde yaşamını devam ettirmeye çalışıyor.

**

Sanırım ki her yeni nesil, dünyayı yeniden keşfediyor. 
Yeniden keşfedip her şeyi sıfırdan alıyor. 
Bu yüzdendir ki yaşadıklarına karşı dirayetsiz kalması.
Bu yüzdendir ki tökezlemesi.

**

Oysaki insanoğlu yaşamı boyunca hep bir sınav içerisinde hayatını sürdürüyor. 
Kimine ağır geliyor kimine basit.
Ama bir şekilde atlatıyor. 
Bu hayatta ölüm hariç her şeyin bir çözümü vardır. 
Bu yüzden yaşama tutunmaya devam edin. 
Sevdiklerinize sarılmayı ihmal etmeyin. 
Kıymet bilin. 
Kalp kırmayın. 
İncitmeyin.
Zaten bize biçilen bir ömür var.
Biçildiği kadarını yaşayıp bu dünyadan göçeceğiz. 
Önemli olan göçmeden önce arkamızdan güzel bir iz bırakmak....