Karaman’ın Ermenek ilçesinde meydana gelen maden kazasında, ayağındaki yırtık lastik ayakkabısı ile oğlunun cenazesine katılan ‘Recep Amca’ yaşanan olayın simgesi haline geldi.
Siyaset, eleştiri, haber, yorum, yardım vs. hepsi Recep Amca’nın üzerinden yürüdü…
Oysa Recep Amca, kazada yaşamını yitiren 18 madenciden sadece birinin babasıydı.
Kimisi, ayakkabı, kimisi para, kimisi bağış gönderdi Recep Amca’ya…
Ancak bunların hiçbiri detayıyla yansımadı ekranlara…
Devlet yetkilisinin gönderdiği yeni lastik ayakkabılar ise çarşaf çarşaf haber yapıldı….
Son olarak ise ‘Evim Şahane’ programının ekibi, Recep Amca’nın eşi ve torunuyla yaşadığı evi baştan aşağı yeniledi.
Doğan Grubu’nun tüm medya organlardı bu desteği dakikalarca ve sayfalarca haberleştirdi.
Yine belirtiyorum; Recep Amca, kazada yaşamını yetiren 18 madenciden sadecen birinin babasıydı…
Herkesin acısı, kendine büyük…
Bu sözü boşuna söylememiş olmalılar ki, Ermenek’te yaşanan maden kazasının simgesi olan Recep Amca üzerinden yapılan haberler, bir süre sonra reyting alan reklamlara dönüştü…
Peki diğer 17 madencinin, evi, eşi, çocuğu, anası, babası…
Hiç onları düşündünüz mü?
Onlar için neler yapıldı izleyemedim ekranlarda…
Gazetelerde hiç bu kadar geniş yer bulmadılar, hayat hikayelerinin dışında…
Elbette, bu masum insanlara sahip çıkılmalı, yaşadıkları acılar dindirilmeli. En azından hayattaki mağduriyetleri giderilmeli.
Ancak, bunun üzerinden reklamlar yapılmamalı…
Recep Amca’nın evini çok harika olmuş, yapanın ve emeği geçenlerin ellerine sağlık.
Ya diğer 17 aile?..
Onlar için neler yaptınız yada yapacaksınız?
Amaç, bu insanların acısını paylaşmak mı, yoksa bu aileyi reklam malzemesi yapmak mı ben anlayamadım…
Anladığım;
Yapılanlar bahane, ‘REKLAM ŞAHANE!’
Yorumlar
Kalan Karakter: