KARDEŞLİĞİMİZİ ŞADUMAN ETMEYE VAR MIYIZ?

Yol odur ki, doğru vara
Göz odur ki, Hakkı göre
Er odur ki alçak dura
Yüceden bakan göz değil ……diyor, hak dostu koca Yunus
***********************************************                                                                Beri gel, daha beri, daha beri.
Bu yol vuruculuk nereye dek böyle?
Bu hır gür, bu savaş nereye dek?
Sen bensin işte, ben senim işte.
Ne diye bu direnme böyle, ne diye?
Ne diye aydınlıktan kaçar aydınlık, ne diye?
Topumuz bir tek olgun kişiyiz, bir tek,
Ne diye böyle şaşı olmuşuz, ne diye? ……..diyor,Mevla aşığı Mevlana
*******************************************************
Rengimiz güldür bizim, gül gibi açacağız
Gönüllere aşk ile sevgiler saçacağız
Hak Hakikat yolunda bir yüzümüz var bizim
Olduğumuz gibiyiz öyle kalacağız……diyor, koca hünkar Hacı Bektaş -ı Veli

Sözün en güzelini ise sözü her kese ve her şeye geçen kadir – i mutlak olan sözün sultanı Rabbimiz, Melikimiz ve Mevlamız buyuruyor… “Siz insanların iyiliği, faydalanması için ortaya çıkarılmış, seçilmiş en hayırlı milletsiniz, en hayırlı kadrolarsınız, hayır toplumusunuz. Kur’ân’ın ve sünnetin hükümlerini, meşrû olanı, İslâmî kurallarla örtüşen örfü, ilmî verileri, mü’minlerin tasvip ettiği, icrasında hayır gördüğü planları, programları, adâleti uygulayarak, kamu düzenini sağlar, iyiliği emreder, şeriatın suç saydığı ve haram kıldığı, kamu vicdanının tasvip etmediği, mü’minlerin icrasında hayır görmediği şeyleri bunların savunuculuğunu, sözcülüğünü yasaklayarak, önleyici tedbirler alıp kamu güvenliğini temin edersiniz. Allah’a iman edersiniz.” (Al – i İmran – 110)

Kardeşlerim… Mevla’mız bu mübarek ayeti kerime de bizlere kendini insanların iyiliğine, hayrına, refah, huzur ve mutluluğuna adamış “Gönül Mektebi”nin civanmert, diğerkam ruhlu, hakşinas babayiğitlerini anlatıyor.Hayrın erdemi ya da hayrın kemâlâtına nasıl ulaşabilir onun done, veri, parametre, koordinat ve argümanlarını veriyor. Bütün inananlara siz bu dini karar düzen anlamayın, yalap çalap, tatsız tuzsuz bir başınıza sadece şekle, görüntüye, ritüellere indirgeyerek yaşamayın her zaman ve her yerde başkasının nefsini kendi nefsinize tercih ederek yaşayın buyuruyor. 

Allah’ın size verdiği maddi ve manevi zenginliği tüm insanlarla paylaşın, yakın akrabalara, yetimlere, dullara, öksüzlere, çevresi, çaresi olmayan yoksullara, yolda kalan muhtaç yolculara, yardım isteyenlere, medet umanlara, can - u gönülden ve sadece Allah’ın rızasını umarak verin buyuruyor.

Bir Kur’an ayetinde “Ey insanlar! Biz sizi bir erkekle bir dişiden yarattık.”(Hucurat 13) diyerek insani kardeşliğe vurgu yaparken diğer bir ayette”: Müminler ancak kardeştirler.”(Hucurat 10) buyrularak mümin kardeşliğinden bahseder. Peygamberimiz”: Birbirinize buğz etmeyiniz, birbirinize sırt çevirmeyin, birbirinizi terk etmesin, ey Allahın kulları kardeş olunuz!” hadisi ile kader arasını düzeltmeyi emrediyor. Diğer bir hadiste :”İman etmedikçe Cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olamazsınız.”diyerek iman etmenin yolunu sevgiden geçtiğini izah etmiş oluyor.

İman kardeşliğini pekiştirmek için de hicretten sonra bir Mekkeli(Muhacir)ile bir Medineli (Ensar) arasında kardeşlik ilan ediyor ve her sahabe bir eş tutuyor.
Şimdi sormak lazım nerede bu İslam kardeşliği? Nerede Peygamberin yol ( Ahiret) kardeşliği sünneti? Bizden olmayanı kâfir –zındık sayar, yok etmek için her türlü iftira ve ithamı yaparak tekfir edersek bizim de şah – ı merdan Hz. Ali efendimizi katleden  “HARİCİLER” den ne farkımız olur. İslam nerede, Peygamber nerede? Bunun için kendi nefsimizi tekrar tekrar sorgulamalı, biz İslamın neresindeyiz, Peygamberimiz (sav) aramızda olsa onu ne kadar anlarız diye düşünmeliyiz.
Kendimizi yeniden gözden geçirip, hayatımız Kur’an ve Sünnet’teki islamla örtüşmedikçe asla düzelmeyiz. Bunu yapmak için Kur’an’ı yeniden doğru, çağımızın imkânı ve teknolojisi ile akıl ve bilimle anlayıp hayata geçirmedikçe asla başarılı olamayız. İnsanlığa ve İslamlığa örnek olmak istiyorsak istismar etmeden samimi ve ihlâslı bir şekilde dinimizi çağa göre yeniden öğrenmeli ve yaşamalıyız.
Dinimiz bizden kardeşçe yaşamamızı ister. Bu hayatın temelinde sev¬mek, saymak, selâm vermek, sözünde durmak, merhamet etmek, affetmek, hoş¬ gör¬mek, yar¬dımlaşmak... vardır. Bunun yanında, yapılan kötülüklere karış çık¬mak, yanlışlıkları ya¬panları uyarmak, zandan kaçınmak, gıybet etmemek... di¬nimizin bizden istediği davranışlardır. Bu hal ve hareketleri bir bütün olarak düşündüğü¬müzde şu gerçek ortaya çıkmaktadır:
Dinimiz bizden toplum içinde dost ve kardeşçe yaşamamızı istemek¬tedir. Sevgili peygamberimiz efendimiz (as) buyuru¬yor ki: "Sakın zanna yer vermeyin. Zira zan, sözlerin en yalanıdır. Tecessüs etmeyin, haber koklamayın, rekabet etmeyin, hasetleşmeyin, birbirinize buğz etmeyin, birbirinize sırt çevirmeyin. Ey Allah'ın kulları, Allah'ın emrettiği şekilde kardeş olun.
Allah sizin suretlerinize ve kalıplarınıza bakmaz, fakat kalplerinize ve amellerinize bakar. Takva şuradadır diyerek eliyle göğsünü işaret etmiştir.
Evet.. Değerli Dostlar, Değerli Türk – Kürt , Alevi – Sünni Kardeşlerim, Mevla’mız Kur’an da bizleri kardeş kılmış, alemlere rahmet olarak gönderilen O’ muazzez, müberra, müzeyyen kutlu elçi de bu kardeşliği yaşayarak ve yaşatarak bütün insanlığa örnek olmuş. Bizlere düşen bu kardeşliği ölümsüzleştirip şahikalara taşıyıp her iki dünyada da şaduman etmektir. O halde VARMIYIZ hep birlikte, Türk – Kürt , Alevi – Sünni kardeşliğini Kur’an ve Sünnet tadında yaşayıp kıyamete kadar şaduman etmeye.