TÜRK – KÜRT , ALEVİ – SÜNNİ KARDEŞLERİME

Yüzlerinizi doğuya ve batıya çevirmeniz iyilik değildir. Ama iyilik, Allah'a, ahiret gününe, meleklere, Kitaba ve peygamberlere iman eden; mala olan sevgisine rağmen, onu yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışa, isteyip-dilenene ve kölelere (özgürlükleri için) veren; namazı dosdoğru kılan, zekatı veren ve ahidleştiklerinde ahidlerine vefa gösterenler ile zorda, hastalıkta ve savaşın kızıştığı zamanlarda sabredenler(in tutum ve davranışlarıdır). İşte bunlar, doğru olanlardır ve müttaki olanlar da bunlardır.   (Bakara – 177)

Kardeşlerim…Şaşmaz hayat rehberimiz olan Kur’an da Mevla’mız gerçek iyiliği yani hayrın erdemini, hayrın kemâlâtını bizlere yukarıdaki mübarek ayet-i kerime ile ne de güzel anlatıyor. Bütün inanlara siz bu dini karar düzen anlamayın, yalap çalap, tatsız tuzsuz bir başınıza sadece şekle, görüntüye, ritüellere indirgeyerek yaşamayın buyuruyor. Allah’ın size verdiği maddi ve manevi zenginliği tüm insanlarla paylaşın, yakın akrabalara, yetimlere, dullara, öksüzlere, çevresi, çaresi olmayan yoksullara, yolda kalan muhtaç yolculara, yardım isteyenlere, medet umanlara, can - u gönülden ve sadece Allah’ın rızasını umarak verin buyuruyor.

Bir Kur’an ayetinde “Ey insanlar! Biz sizi bir erkekle bir dişiden yarattık.”(Hucurat 13) diyerek insani kardeşliğe vurgu yaparken diğer bir ayette”: Müminler ancak kardeştirler.”(Hucurat 10) buyrularak mümin kardeşliğinden bahseder. Peygamberimiz”: Birbirinize buğz etmeyiniz, birbirinize sırt çevirmeyin, birbirinizi terk etmesin, ey Allahın kulları kardeş olunuz!” hadisi ile kader arasını düzeltmeyi emrediyor.

Diğer bir hadisde :”İman etmedikçe Cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olamazsınız.”diyerek iman etmenin yolunu sevgiden geçtiğini izah etmiş oluyor. İman kardeşliğini pekiştirmek için de hicretten sonra bir Mekkeli(Muhacir)ile bir Medineli(Ensar) arasında kardeşlik ilan ediyor ve her sahabe bir eş tutuyor.
Şimdi sormak lazım nerede bu İslam kardeşliği? Nerede Peygamberin yol( Ahiret) kardeşliği sünneti? Bizden olmayanı kâfir –zındık sayar, yok etmek için her türlü iftira ve ithamı yaparak tekfir edersek bizim de “HARİCİLER” den ne farkımız olur. İslam nerede, Peygamber nerede? Bunun için kendi nefsimizi tekrar tekrar sorgulamalı, biz İslamın neresindeyiz, Peygamberimiz (sav) aramızda olsa onu ne kadar anlarız diye düşünmeliyiz.
Kendimizi yeniden gözden geçirip, hayatımızı Kur’an da ki İslam la örtüşmedikçe asla düzelmeyiz. Bunu yapmak için Kur’an’ı yeniden doğru, çağımızın imkânı ve teknolojisi ile akıl ve bilimle anlayıp hayata geçirmedikçe asla başarılı olamayız. İnsanlığa ve İslamlığa örnek olmak istiyorsak istismar etmeden samimi ve ihlâslı bir şekilde dinimizi çağa göre yeniden öğrenmeli ve yaşamalıyız.
Dinimiz bizden kardeşçe yaşamamızı ister. Bu hayatın temelinde sev¬mek, saymak, selâm vermek, sözünde durmak, merhamet etmek, affetmek, hoş¬ gör¬mek, yar¬dımlaşmak... vardır. Bunun yanında, yapılan kötülüklere karış çık¬mak, yanlışlıkları ya¬panları uyarmak, zandan kaçınmak, gıybet etmemek... di¬nimizin bizden istediği davranışlardır. Bu hal ve hareketleri bir bütün olarak düşündüğü¬müzde şu gerçek ortaya çıkmaktadır:
Dinimiz bizden toplum içinde dost ve kardeşçe yaşamamızı istemek¬tedir. Sevgili Resûlümüz Muhammed (as) buyuru¬yor ki: "Sakın zanna yer vermeyin. Zira zan, sözlerin en yalanıdır. Tecessüs etmeyin, haber koklamayın, rekabet etmeyin, hasedleşmeyin, birbirinize buğzetmeyin, birbirinize sırt çevirmeyin. Ey Allah'ın kulları, Allah'ın emrettiği şekilde kardeş olun. Allah sizin suretlerinize ve kalıblarınıza bakmaz, fakat kalplerinize ve amellerinize bakar. Takva şuradadır diyerek eliyle göğsünü işaret etti.
Bakın Yunus ne diyor…
Benim bunda kararım yok, bunda gitmeye geldim
Bezirganım mataım çok, alana satmağa geldim.
Ben gelmedim da'vi için benim işim sevi için
Dostun evi gönüllerdir, gönüller yapmağa geldim
Ya koca hünkar Hacı Bektaş ne diyor…
Devrişlik, hırkada, taç’da değildir
Hararet nardadır, saç’da değildir
Her ne arar isen insanda ara
Kudüs’te, Mekke’de, Hac’da değildir
Sakın bir kimsenin gönlünü yıkma
Gerçek erenlerin, sözünden çıkma
Eğer insan isen ölmezsin korkma
Aşığı kurt yemez uc’da değildir.
Birde Mevlana’ya kulak verelim…
Beri gel, daha beri, daha beri.
Bu yol vuruculuk nereye dek böyle?
Bu hır gür, bu savaş nereye dek?
Sen bensin işte, ben senim işte.

Ne diye bu direnme böyle, ne diye?
Ne diye aydınlıktan kaçar aydınlık, ne diye?
Topumuz bir tek olgun kişiyiz, bir tek,
ne diye böyle şaşı olmuşuz, ne diye?

Zengin yoksulu hor görür, ne diye?
Sağ soluna yan bakar, ne diye?
İkisi de senin elin, ikisi de,
peki, kutlu ne, kutsuz ne?

Topumuz bir tek inciyiz, bir tek.
başımız da tek, aklımız da tek.
Ne diye iki görür olup kalmışız
iki büklüm gök kubbenin altında, ne diye?

Evet.. Değerli Dostlar, Değerli Türk – Kürt , Alevi – Sünni Kardeşlerim, Mevla’mız Kur’an da bizleri kardeş kılmış, alemlere rahmet olarak gönderilen O’ muazzez, müberra, müzeyyen kutlu elçi de bu kardeşliği yaşayarak ve yaşatarak bütün insanlığa örnek olmuş. Bizlere düşen bu kardeşliği ölümsüzleştirip şahikalara taşımaktır. O halde haydi hep birlikte, Türk – Kürt , Alevi – Sünni kardeşliğini Kur’an ve Sünnet tadında yaşamaya haydi, haydi, haydi…