Sevgi…
Bence sevgi tüm dil, din ve ırkların ortak buluştuğu nokta. Sevginin dili, dini, ırkı yok… Birini severken bunları önemsemeden seversek gerçek sevgi olur. Karşımızdakini o olduğu için sevmemiz gerekir. Onun gülüşünü, merhametini, sadakatini sevmeliyiz. Birini gerçekten severseniz dil, din, ırk veya diğerleri ikinci planda oluyor. Onun yanında huzur buluyorsunuz, onunla gülüyor, onunla ağlıyorsunuz… Başınıza kötü veya iyi bir şey geldiğinde ilk o bilsin istiyorsunuz. Her anınızda ilk noktaya hep onu koyuyorsunuz.
Tabi tüm bunların yanında birde sevgi ne demek onu bilmemiz gerekiyor. Seni seviyorum lafının altında kargaşa yatmamalıdır. Sevgi, sakin ve huzurlu birşeydir. Sevgi kırmaz, sevgi dökmez, seven insan kıyamaz, sinirlense dahi sevgisi ağır basar ve sizi kırmaması gerektiğini bilir. Bundan bir-iki yıl önce sevgi ne diye sorsalardı sevdiğini korumak için gerekirse şiddet uygulamak derdim. Ama şimdi cevabım net ‘ birini ona şiddet uygulayarak korumaya çalışırsanız bu sevgi olmaz, bu psikolojik ve fiziksel şiddet olur ve şiddetin olduğu hiçbir yerde sevgi olamaz’ şiddetin olduğu yerde korku olur, panik olur…
Şiddet; günümüzde hala insanların çoğunun gözyumduğu, bana bunları yapıyor çünkü beni seviyor, beni korumak istiyor diyerek kendini avuttuğu bir kavram… Kendimizi bu yalanlarla kandırmamalıyız ve sevginin şiddet içermediğine inanmalıyız. Eğer sevgi kavramını kabullenirken şiddeti de kabullenirsek hayatımıza kimi alırsak alalım şiddet uygulamasına göz yumarız. Seviyor bahanesine sığınırız…
Göz yummamalıyız, bahanelere sığınmamalıyız. Yazının en başında da dedim sevgi kırmaz, dökmez ve en önemlisi sevgi ÖL-DÜR-MEZ...
Sevgi iyileştirir, sevgi yaşatır, sevgi en karamsar anınızda onu düşünerek umut bulmanızı sağlar.
Gerçek sevginin ne demek olduğunu bilen ve size sevgisini sonuna kadar hissetiren insanlara gelmeniz dileğiyle…
Yorumlar
Kalan Karakter: