6 Şubat depremlerinden neredeyse tüm Türkiye etkilendi. Hala çadırda kalan soğukta veya sıcakta yemeğe battaniyeye erişmekte zorlanan binlerce insan var. Ve biz depremzede üniversiteliler kimimiz çadırda kalıyoruz temel ihtiyaçların bile zor karşılandığı şu dönemde vize ve sınavlarımızın zorluğu ile uğraşıyoruz.
Öğretmenlerimiz bize ‘kolaylık olsun’ diye ödev veriyorlar fakat verilen ödevlerin bilgisayardan sayfalarca araştırılması gerekiyor. Sayfalarca yazılar yazılması gerekiyor.
Okulumuzu dondurmak eğitimize ara vermek istemiyoruz ancak çoğu arkadaşımızın bilgisayar ve internet sıkıntısı var bırakın interneti telefonla dahi hala ulaşmakta zorlanıyoruz bazen.
Sizi bilemeyiz ama biz normalleşmedik biz iyileşemedik biz toparlanamadık. Biz 6 Şubatın o sabahında yurdun önündeki o çaresizliğimize hala devam ediyoruz. Biz belki enkaz altında kalmadık ama maalesef bazılarımız vicdanını o enkazın altında bıraktı.
Okulumu dondurmayı düşünmüyorum ama bırakmayı düşünen çok fazla Hataylı, Maraşlı, Antepli, Adıyamanlı arkadaşım var. Kolaylık adı altında bize sunduğunuz o ödevler bizi sınavlardan çok çok daha fazla zorluyor. Her ödevi yaparken sınıf grubumuzda keşke sınav olsaydı girip çözseydik diyoruz.
Kusura bakmayın depremde bizim tercihimiz değildi uzaktan eğitimde birçok üniversiteli arkadaşımızdan daha çok istiyoruz okulumuza dönmeyi…
Ne zaman konuşsak dediğimiz şey hep aynı ‘bugün okulu açıyoruz deseler yarın sabah koşarak gideceğiz’ ve biz okulumuzun açılmasını dört gözle bekliyoruz.
Yorumlar
Kalan Karakter: