Alışmak çok zor olacak yokluğuna Sen eşimin annesiydin ama ondan çok bana annelik yaptın Her zaman güler yüzlü, kalbiyle gülen, sevgiyle yaklaşan, yaşamayı seven, hayata bağlı, çocukları için ve torunların için elinden gelen hiçbir şeyi esirgemeyen, sevgi dolu biriydin. Sen en üzüldüğün zamanlarda bile o sımsıcak gülüşünü eksik etmezdin. Üzüntünü etrafına yansıtmamaya çalışırdın, içinde yaşardın. Hayata, her zaman çok derinden dokunurdun. ***** O, Gülmeyi, güldürmeyi çok severdi. Çevresine duyarlı, hassas, kırılgan, ince düşünceliydi. Aceleci ve sabırsız bir yapısı vardı. Yine acele davrandı ve aramızdan zamansız ayrıldı. Çocukları çok sever ve çok iyi anlaşırdı. Küçük büyük herkesle anlaşabilir, doğru iletişim kurabilirdi. Ailesinin gözbebeği, neşe kaynağıydı. Allaha olan inancını hiç kaybetmedi. ***** Gidişinden 1 gün önce, bile kızıyla yani eşim Nalan Şengül’le sözlerle açık bir şekilde olmasa bile vedalaştı, onları ne kadar çok sevdiğini söyledi. Hastalığı sırasında, tedavisini sürdüğü sürece kızıyla her gün konuşan sesiyle mutlu olduğunu ifade eden kardeşleri olsun yakın dost ve komşuları olsun hepsine, kendini çok sevdirmişti. Ailesi, akrabaları ve arkadaşları, hastalığı boyunca onu yalnız bırakmadılar. Ne kadar çok sevildiğini görmek, ona güç verdi ve moral oldu. ***** Özellikle sevgili kızı ve oğlu, tedavisi boyunca bir an bile yanından ayrılmadı. Ailesinin sönmeyen ışığı olarak, 25 Ekimde evinde ailesinin yanında, huzur içinde sonsuz yolculuğuna kanat açtı. Sımsıcak gülümsemesi, gülen gözleri ile sevenlerinin kalplerinde yaşamaya devam ediyor. Ruhun şad olsun. Mekanın cennet olsun Sevgili Anneciğim…