YOL DEĞİL

Bakarsan gördüm diyemezsin
Görürsen bakmam diyemezsin 
Sağırsan beni işitmezsin 
Beşer sen beni anlayamazsın 

Bu sevda ruh yarası 
Kalp sevdası değil 
Akıldan geçmeyenlerin 
Kapısı değil 

Bulanlar buldular çoktan gittiler 
İnanki bu sevda geç kalası değil 

Ararsın beyhude çaba içinde 
Bedenin kapımda ruhun zihninde 
Gel Mevlânâ ol öl düğün gününde 
Düğünde ölenler ölesi değil 

İçerim içerim aşk şarabını 
Ayıltır geçerim arayanını
Gözlerin oynuyor görmem mi sandın
baktığın o gözler yar gözü değil

Şevhetin ardına düşmüşsün belli
Düşenler sen gibi düştü besbelli
Surette sireti görmezsin belli
Gözlerin sureti geçesi değil 

Okursun okursun hal edimezsin
Kendini boşyere yorup üzersin
Zannetme bu halle bir gün gülersin
Gözlerin gülleri göresi değil

 aşkın meydanına çıktım dersin
Bedenin Adana ruhun Mersin’de
Belki de gidersin tersi tersine
İnanki bu yolun gidesi değil

Ben dedim sözümü istersen kes at
İstersen al sözüm yüregine kat
Olmadı pazarda 3 kuruşa saat
Arifler o sözü alası değil 

Sağında dünyaya aşık olanlar 
Solunda hayatı gerçek sananlar 
Hepside rüyaya çok aldanlar 
gel gör ki bu rüya kalası değil 

Gerçekten de öte gerçek sanmışsın 
Parayı kendine ilah yapmışsın 
Muhabbet ehlini anlamamışsın 
bu aklın bu fikrin sırası değil 

Özüme dönerim dersin durursun 
Yalnızlık şifadır der anlatırsın 
İnsanlar içinde yalnız kalırsın 
Marifet bu yolla bulası değil

Her sözüm saçmadır saçmalayana
taşları fırlatıp kamçılayarana
Kendini şah sanıp kral sanana 
Ben köle sen de şah olası değil