TEPETAKLAK

Seni tanıdıktan sonra tepetaklak oldum
ellerim yürümeye başladı ayaklarım tutmaya kulaklarım görmeye başladı gözlerim işitmeye böbreklerim akletmeye başladı kalbim atmamaya!

Bağırsaklarım düşünmeye başladı 
ciğerlerim tütünle bayram yapmaya başladı artık 
Seni tanıdıktan sonra tepetaklak oldum 

Sözlerimi ellerim değil ruhum yazar oldu senin gözlerinden bana bir Haktan nazar oldu kışım baharım  yazım Haz’an oldu 

Toprağım su oldu suyum toprak oldu gökyüzü yer olduğu yer gökyüzü oldu 
güneş ay oldu ay güneş oldu 
kadın erkek oldu erkek kadın oldu 
ve sonra hepsi birbirine karıştı
 hepsi ben oldu ,ben hepsi oldu 

Seni tanıdıktan sonra tepetaklak oldum 
Ne ben kaldım ne de tepetaklak olan bir ben kaldı 
Ne kalem kaldı ne kağıt kaldı ne yazan kaldı ne yazılan kaldı sadece an içinde bir an kaldı o an içinde bir can kaldı 

Dedim ya seni tanıdıktan sonra tepetaklak oldum ne uydurulmuş bir din kaldı ne iman kaldı ne ırkçılık kaldı ne mezhep kaldı ne tanrılar kaldı ne Zeus kaldı ne gökte bir Allah kaldı seni tanıdıktan sonra şah damarımdan öte bir sen kaldın bir sen vardı bir yar vardı 

Seni tanıdıktan sonra seni tanıdıktan sonra diyen bir sen kaldı ve bir sen kaldı  bütün sözleri söyleyen bütün kelamları yazan 
bütün kelamları okuyan oynayan oynatan figüran kameraman bir sen kaldı ve hep sen vardı ve bir can vardı o canın içinde 
bir can vardı bir sen vardı 

İşte böyle seni tanıdıktan sonra tepetaklak oldum dedim ya işte bu dedim ya diyen de kalmadı bir sen kaldı saçmalayan bir sen kaldı 

Ben de bir ben kaldı Can’da bir can kaldı 
sen de bir an  kaldı ve biz de bir biz kaldı 

Seni tanıdıktan sonra var ya ne var kaldı ne yok kaldı ne iyi kaldı ne kötü kaldı ne cennet kaldı ne cehennem kaldı ve gördüm ki hepsi nurun içinde nur kaldı 

Bütün bunlar ben’de bir şeref kaldı 
sen’de ise on’ur kaldı
Seni tanıdıktan sonra seni anlatan
 ne bir sen kaldı ne kaldı
 ne ateş kaldı ne su kaldı ne toprak kaldı ne bilim kaldı ne felsefe kaldı andan öte bir an kaldı insandan öte bir insan kaldı
 ve o insana da Muhammed adı bir şan kaldı gökte Ahmed  kaldı yerde rahmet kaldı 
ve bir de onu bekleyen insanlar kaldı 
şaşıran kaldı donan kaldı yanan kaldı anlayan kaldı anlamayan kaldı çalan kaldı çalınan kaldı alim kaldı cahil kaldı seni tanıdıktan sonra tepetaklak oldum dedim ya 
işte benim gibi bir saçmalayan kaldı 
kimine göre inciler kaldı mercanlar kaldı 
yaKutlar kaldı belki 
işte böyle bir saçmalayan kaldı dedim ya tepetaklak oldum annem babam oldu Babam annem oldu kardeşim oğlum oldu oğlum kardeşim oldu dinim imanım oldu imanım dinim oldu ateist deist kardeşim oldu kardeşim  deist  oldu ateist oldu ateist Müslüman oldu Müslüman anarşist oldu anarşist Müslüman oldu sonra devrimci oldu komünist oldu dinsiz oldu Kürt oldu Türk oldu Arap oldu laz oldu Çerkez oldu İngiliz oldu alman oldu rus oldu Fransız oldu 
 Dedim ya seni tanıdıktan sonra tepetaklak oldum işte ne olduysam tepetaklak olanın içinde oldum tepetaklak edenin ruhunda oldum olduysam ne oldum deli oldum veli oldum mecnun oldum zırvalayan oldum kendime gülen oldum dalga geçen oldum kendime küfür eden oldum hakaret eden oldum kendi kendime yoldan çıkmış diyen oldum kendi kendime yolun kendisi oldum diyen oldum Yol oldum yolcu oldum 
han oldum hancı oldum hamamcı oldum keseci oldum Leyla’yı Mecnun’u Kerem’i Aslı’yı geçtim ateş de İbrahim olmaktan geçtim çarmıha   gerilmekten geçtim zekeriya olup ikiye bölünmekten geçtim Nirvanadan geçtim miraç‘tan geçtim hepsini kendimde cem ettim sonra hepsinden geçtim ve sonra senden de geçtim kendime geldim kendime gelince sana geldim sonra tekrar kendime geldim ve sonra seni hakkıyla bilemedim dedim ve sonra seni hakkıyla bilemedim dediğiminde yine kendim olduğumu kenz’im olduğunu gördüm işte dedim ya tepetaklak oldum
 Dilimden dinimden rengimden cinsimden ötürü beni dışlayana yazıklar olsun bütün insanlığı kardeş olarak görmeyene yazıklar olsun evrensel insan olmayana yazıklar olsun kınayanlara yazıklar olsun
 kim bilir belki ben hastayım !
bana geçmiş olsun
 kim bilir belki ben dediğim de sen’sin 
o’ zaman s’an’a geçmiş olsun