Ülkemizde yaşam ve sosyalleşme alanları genellikle engelli vatandaşlara uygun değil.
Önemli ve düzenli alanlar da olsa da her alan engellilerin kullanımına elverişli olmuyor.
Özellikle fiziksel engeli olan vatandaşlarımız bırakın sosyalleşmeyi yaşamak için bile büyük zorluklar ile karşı karşıya kalıyor.
**
Bu zorluklardan biri de evlerinin koşulları. Her fiziksel engelli birey iyi şartlara sahip değil. Maddii durumu da istediğini yapmasına engel olabiliyor. Özellikle yaşam alanı olan evlerinde bile zorluk yaşayan birçok engelli var.
**
Geçtiğimiz günlerde sosyal medya üzerine gezinirken bir haber dikkatimi çekti.
Antalya’da bir baba engelli kızı için yaşadıkları apartmana engelli rampası yapmak için çalışma başlatmak istiyor ve talebi apartman sakinleri tarafından reddediliyor.
Herkesin engelli adayı olduğu gerçeği gözardı edilerek vicdansızca bir reddediş söz konusu…
**
Gerekçesi ise daha da vahim… Rampanın apartmanın görüntüsünü bozacağı için yapılması engelleniyor. Belediye de bu durum karşısında sessizliğini hala koruyor…
**
Baba Fazlı Yuka, doğuştan yüzde 94 bedensel engelli kızı Merve için hiçbir şey yapamıyor... Kızını sırtında taşıyarak evlerine götürmek zorunda kalan babanın sitemi kıznın tek başına sosyalleşememesi…
**
Bir genç kızı başkalarına muhtaç bırakmak hangi vicdana sığıyor? Bir binanın görüntüsü daha mı önemli?
Bir babayı ve kızını bu şekilde çaresiz bırakan apartman sakinleri için söylenecek çok söz var… Hiç kimse unutmamalıdır ki herkes her zaman aynı şekilde sağlıklı kalmaz. Ve bir gün gelir reddettiğiniz şeylere muhtaç olabilirsiniz..