İSLAM ÜMMETİ

Akışa teslim ol ve kendine güven 

Niçin var edilmişsen zaten ona hizmet edeceksin.

Bir şey olma peşinde koşma. Mertebe peşinde koşma. Kimseyi ilminden dolayı kıskanma.

Sen boşuna var olmadın. Elbetteki senin de insanlığa faydan dokunur. Lakin; önce kendine faydan dokunsun, önce kendinle barış, kendini sev, kendini güzelleştir,  ahlakınla, duruşunla, oturuşunla.

Yoksa bilgi edinmekle sadece kitap yüklü Merkep olursun.

İlim içinde dahi olsa onu arayınız, bulunuz. Lakin ilmi ile amel etmedikten sonra hiçbir işe yaramaz. Bu yolun vazgeçilmezi sevgidir. Sevmeyen insan sevilmez.

Veren el alan elden üstündür demiş Hz. Muhammed. Hiçbir şey veremiyorsan ilmini dağıt, ilminin zekatını ver, insanlara sevgini ver,  çiçeklere ver, kuşlara ver,  kedilere ver köpeklere ver. Neye veriyorsan ver ama sevgi ver, kardeşim sevgini ver.

Bizim kılıcımız sadece kelamımız, sadece sözlerimizdir. Anlayana, idrak edebilene...

Amacımız kimseye kızmak, kimseyi dövmek değildir sözlerimizle. Amacımız insanlığı sevmektir. Gönlümüzle, ruhumuzla ve yüreğimizle. Çünkü biz Ali’nin kardeşiyiz, çünkü biz Muhammed’in kardeşiyiz ve biz bugün onun ve onların öğretisini anlatmaya çalışıyoruz. Onların yolunu anlatmaya çalışıyoruz. Onların yolu; insanlık yolu. Onların yolu; sevgi yolu. Bırakalım artık mezhepçiliği, particiliği, dergahcılığı, cemaatçiliği, sen şucusun, sen bucusun demeyi!

Gel kardeşim! Gel Muhammed’in yoluna, Ali’nin yoluna...

Birileri çıkmış neden Muhammed’e Hazreti Muhammed demiyorsun diyor. Akılları ancak bu kadar çalışıyor. Kendini düzeltmek yerine hazret kelimesine takılıyor insanlar..
Sonra biz niye uyanamıyoruz diyorlar.

Hazreti Muhammed’in kendisi ahirzamandaki kardeşlerim derken bize, sahabelerin hepsi Muhammed diye hitap ederken, Allah dahi Muhammed diye hitap ederken biz hazret demek zorundaymışız nerede yazıyor?

Ellerinde bir delil yok, sadece uyduruk hadislere, uyduruk dincilerlere inanmışlar. Ve ya uyduruk mealler yazan sözde âlimlere inanmışlar.

Hakikati anlatanlara ise taş atarlar, küfür ederler. Yine söylüyoruz; bizim derdimiz şahıslarla değil, bizim derdimiz insanlık iledir. Bizim derdimiz sadece ailemizle cennet yaşamak değil, insanlık ile elele verip o cenneti kurmak ve yaşamaktır. Ama cennet hak edene verilir, hak etmeyene cennette, uyanış da, mutluluk da yoktur.

Emek vermeden, zahmet çekmeden, çile çekmeden, oturduğu yerde kimse uyanamaz!

Demedi demeyin. Sonra biz duymadık etmedik, kimse bizi uyarmadı demeyesiniz...