Bizim insanımız hayırseverdir. Yardıma muhtaç insanlara el vermeyi sever insanlarımız...
Herkes gücü oranında yardımda bulunur...
Kimileri milyarlarca lira, kimileri 10 lira yardımda bulunur...
Yardımın “Büyüğü”, “Küçüğü” olmaz...
Önemli olan gönülden, kalben yapılan yardımdır...
***
Kimileri yardımı yaparken kendilerini “Canı” gidiyormuş gibi hisseder...
Kimileri yardımı yaparken “Güleryüzlü”dür...
En iyi yardım “Güleryüzlü” yapılan yardımdır...
Mesela, dün Büyükşehir Belediyesi’nin ekmek büfesinde vatandaşlara “Ücretsiz” ekmek dağıtılıyordu...
***
Ekmeğini alan görevliye parasını uzatıyor karşılığında “Bir hayırsever parasını ödedi” cevabını alırken parası da cebinde kalıyor...
Bakınız bu da güzel bir hayırseverlik örneğidir...
İnsanlar ekmek kulübelerinde ucuza ekmek almak için saatlerce sıra beklerken, bir hayırseverin aklına ücretsiz ekmek dağıtmak gelmiş...
***
Ne güzel bir düşünce öyle değil mi?..
Hem insanlar sırada fazla beklemiyor, hem de ekmek paraları cebinde kalıyor...
Üstelik o hayırsever ekmeklerin ücretsiz verilip verilmediğini kontrol etmek için ekmek kulübesinde de beklemiyor...
Allah hayrını kabul etsin, her kimse...
Burada ne veren el, alan eli, ne de alan el veren eli görmedi-görmüyor...
Önemli olan da bu değil midir?