Deprem zamanında yağmalayanları, malını fiyatının çok üstünde satanları gördük.
Depremzedelere evleri açanların yanı sıra birde evlerini fahiş fiyattan satanları da gördük.
Yani her zaman olduğu gibi bu zor zamanlarda da fırsatçılar ve yüreği katran karası olanlar ortaya çıktı.
Bunları gördükçe geldiğimiz noktada insanlığı sorgular olduk.
Ne ara bu hale geldik?
Ne ara bu kadar kötü olduk?
Bunları gördükçe de iyi insanlara olan inancımız kalmadı.
Hani derler ya: ''Hasret kalmışız yüreği güzel insanlara'' diye.
İşte tamda öyle bir zamandayız.
Yaşadıklarımızla zor zamanlar geçirirken, birde böyle insanlara denk gelmek bizleri daha da zorluyor ve üzüyor.
Neden her zor zamanımızda böyle pençelerimizi çıkarmak zorundayız?
Yardım etmek, kol kanat germek varken neden kötülüğe sarılıyoruz.
Oysaki dünyanın binbir türlü hali var.
Hiç bunu düşündük mü? Yada farkında mıyız?
Bugün kendi çıkarlarımız uğruna yaptıklarımız yarın bizim başımıza gelebilir.
Artık kendimize gelelim!