‘kavgada
yenilmeden
yenilenlerin
saflarına katılanlar,
hiç bir zaman adamdan
sayılmayacaklar!’
***
biz yenilmedik
hasan hüseyin’im
bir de sen gitmeseydin!
ki belki
ne barikatlar yıkacaktık!
omuz omuza ne şiirlerin
yüreğinden geçecektik!
***
gürleşenlim!
dul avratlar
köyünden geçtik!
bir nefes durduk da
bir çay içemedik!
şimdi…
‘de get lan’ desem
yoksun!
***
hani
kendi
kendine de kırılırdı dal
haddinden
fazla çiçek açmışsa!
***
hani
kendi
kendine de kırılırdı dal
kuruyalı yıllar olmuşsa
***
hani
hasan hüseyin’im hani!
şimdi ne dal kaldı
ne çiçek…
yoksun ya
artık bahar da gelmeyecek!
***
‘suyun
su olduğu
yere gözlerinden
kana kana giderdik
döndüğümüzde gözü
sulu derlerdi…
terimiz gözümüzden akar,
bilmezlerdi… burnumuzu
yaylaya çeke çeke gülerdik
akarsa kolumuzla silerdik’
***
olsaydın!
işeyen çınardan
su içerdik!...
kolumuzla
silerdik ağzımızı!
sen kozanı anlatırdın
sana dönerdik yüzümüzü!
yoksun ya
şimdi hangi su söndürür
yürekteki közümüzü!
***
‘insan
içindeki
boşluğu neyle
doldurur? dedi
içimdeki okuma
yazma bilmez bilge!
dedim:
aşktan gayrı ne var ki…
yanağımdan bir
makas alıverdi. gidiverdi’
***
sen de
bir makas alıp
gittin hayattan!
aşk olsun
hasan hüseyin’im
aşk olsun!
***
bu
yazımın
ardından
koca 2 yıl geçmiş!
yani sen bizden gideli!
***
dün
okulda
buluştuk
öğrencilerinle
keşke görseydin!
***
ilk
harfi
öğrettiğin
çocukların
beni ağlattı!
sen ne güzel
öğretmenmişsin
hasan hüseyin’im!
***
dostun
ev sahibi
sadık çil de
sadakatini ve
sevgisini gösterdi!
‘arkadaş dediğin
böyle olur’ dedirtti!
***
öğretmen
arkadaşların
yanımızdaydı!
çocukların var ya
bugünün hasan’ları
yarının hüseyin’leri
güzel insanlara
emanet!
sen rahat uyu!
***
hani
‘kavgada
yenilmeden
yenilenlerin
saflarına katılanlar,
hiç bir zaman adamdan
sayılmayacaklar!’dı ya!
***
daha
kavgamız
bitmedi
hasan hüseyin’im!
daha
kavgamız
bitmedi!
***
ki belki…
Allah rahmet eylesin! Ki belki şiiri ile Onu andığınız için bir kez daha teşekkürler Mustafa Bey...