Her insanın yetiştirilme tarzı, yetiştiği yer farklıdır.
Ailelerin verdiği terbiye, alınan örneklerde farklıdır.
Bazen bizlere farklı gelen durumlar başkasına gelmeyebilir.
Bu kişinin yetiştiği çevreden, gördüklerinden, karakterinden ve birtakım değerlerden kaynaklıdır.
**
Ancak gelin görün ki, herkesin ortak noktası olan ve herkesin dikkat etmesi gerekn bazı toplum kuralları vardır.
Bunlardan biri de adab-ı muaşeret kurallarıdır.
Hiçbir maddesinde değişme olmazken herkes tarafından da kabullenilir.
Ya da kabullenilmesi beklenir.
**
Dün yolda yürürken 60 yaşlarında bir amcanın telefon konuşmasına şahit oldum.
Sanırım karşıdaki de bir bayandı.
Ama amcanın bundan bihaber olduğu o kadar belliydi ki...
Ettiği küfürlerin haddi hesabı yok!
**
Sokak ortasında bağırarak edilen küfürleri duyduğumda ben utandım!
Karşınızdakinin bayan olmasını geçtim nasıl bu denli çrikin sözler kullanabiliyorsunuz?
Üstelik yaşça büyüksünüz de?!
Gençler sokakta bu tarz konuştuğu zaman ''Aman gençlik ne hale gelmiş?'' ''Nasıl da terbiyesizler'' gibi sözler ediyorsunuz.
O zaman hani sizin terbiyeniz?
Nerede büyüklüğünüz?
**
Lafım burada yaşa değil, söylenenlere.
Sokak ortasında nasıl bu akdar pervasız olabiliyorsunuz?
Ağzınızdan çıkanları hiç mi kulağınız duymuyor?
**
Böyle yapınca üstünlük sizde olmuyor.
Ya da karşınızdakini de böyle bel altı sözlerle alt edemiyorsunuz.
Böyle yaparak karakterinizdeki çürükleri gün yüzüne çıkartıyor, terbiyenin önemini hatırlatıyorsunuz bize...