şart değil
doludizgin yaşamak
elindekiyle yetinmeyi
bileceksin
***
mesela tek
kalırsan kavganda
sırtını verip duvara
direneceksin
***
inadına
kapışacaksın
barikatta,
ne yenilecek
ne pes edeceksin
***
uğrunda
ölecek dost
bulursan
restini çekip
yüreğine gideceksin!
***
yıllar önce
yazdım bu şiiri!
restini çekip
yüreğine gidecek bir
dostum olmadığı için!
***
‘adı
efsane’ dizisi
12. bölümünde
bu şiirimi yaşattı!
‘dostluk’ işte
böyle olur
dedirtti!
***
cem yiğit
üzümoğlu’nu
seyrederken
gözlerim doldu!
oturduğum yerde
mıh gibi çakılıp
kaldım!
***
onun gibi
yürekli bir
dostum olsaydı!
dayak yiyeceğimi
bile bile o kavgaya
gözümü kırpmadan
ben de girerdim!
***
ki belki
seyrederken!
dediğim bu duygu
içinizde alevlenmiştir
kim bilir!
***
daha
önce de
dedim bunu!
erdal beşikçioğlu
karakter oyunculuğunda
yeni bir ekol başlatıyor!
cem yiğit üzümoğlu ve
diğer oyuncularda da
bu gayreti görüyorum!
dizinin ekibine bakınca
daha iyi anlıyorum
hepsi muhteşem!
***
sırf bu
dizi yüzünden
cumartesi geceleri
evime misafir
kabul etmiyorum!
***
aslında
içimde yanıp
tutuşan büyük bir
özlem bu dediğim şey!
dostluğun, kardeşliğin,
vefanın, sevginin, saygının
zedelendiği hatta çürütüldüğü!
inancın ayaklar altına alındığı
döneklerin adam sayıldığı
paraya tapanlara tapıldığı
secdenin kula yapıldığı
günümüzde büyük
bir özlem bu!
***
bu dizi
içimizde susan
çocuğu direnmeye!
insanlığı diriltmeye
çağırıyor, anlayana!
***
düşünün!
on on beş katlı
apartmanın önünde
boş bir taziye çadırı var!
komşunuz ölmüş
haberiniz yok!
ey insanlık!