Hayat nefret etmek için çok kısa değil mi?
Bir gece ne umutlarla, ne hayallerle girdiğin yatağından sabahın nurunda korkunç bir sarsıntıyla uyandığında bunu daha iyi anlıyorsun..
Bu öyle bir sarsıntı ki, binlerce insana mezar oldu.
Bu öyle bir sarsıntı ki, sevdiklerinize dahi ulaşamıyorsunuz.
Enkaz altında kalan binlerce insan..
Yüreğimize düşen acı kor.
Şu son 9 gün içerisinde yüreğimiz hiç olmadığı kadar acıyla doldu.
**
İşte bu yüzden henüz zamanımız varken kıymet bilelim.
Bizi bir gece ansızın uykumuzda yakalayan deprem, birçok insana mezar olmuşken, bize verilen şansı heba etmeyelim yine.
Bunu sevdiklerimize sıkı sıkı sarılmak için bir fırsat olarak görüp, kıymet bilelim.
Zamanımız varken, sevdiklerimize sımsıkı sarılalım.
Dargınlıkları bir kenara koyup birbirimize kenetlenelim.
Kendi çıkarlarımız uğruna yüz çevirdiğimiz ne varsa dönüp bir kere daha bakalım.
Hayat nefretle, küslüklerle, kırgınlıklarla yaşanmayacak kadar kısa.
Bize bahşedilen ömrü de böyle tüketmeyelim.
Henüz fırsatımız varken, sevelim, sevilelim.
Çünkü yarınlar çok geç olabilir.