Bizim insanlarımız yardımseverdir.
Yardıma muhtaç olana, ihtiyaç sahibine ve el uzatılmasını bekleyene hiç düşünmeden yardım eder.
Herkes kendi gücü nispetinde yapar yardımı.
Kimi milyarlarca lira harca, kimi de elindeki son kalan parayı verir.
Zaten yardımın büyüğü, küçüğü de olmaz.
Önemli olan zor zamanlarda kol kanat germek, yardım etmektir.
Önemli olan gönülden ve kalben yapılan yardımdır...
**
6 Şubat'ta meydana gelen depremlerden sonra bir kere daha insanlarımızın cömertliğini, fedakarlığını ve yardımseverliğini görmüş olduk.
Hiç düşünmeden kalkıp deprem bölgelerine gidenler, yardım toplayıp tek tek ihtiyaç sahiplerine ulaştıranlar, elindeki son parasını verenler ve daha niceleri..
Bunları saymakla bitmez.
**
Bizim insanımızın en büyük özelliği de budur.
Zor zamanlarda kimin ne ihtiyacı varsa hiç düşünmeden el uzatır ve yaraları sarmaya çalışır.
Zaten önemli olan da bu değil midir?
İyi günde herkes yanındayken, kötü günde el uzatan unutulmaz.
Hani derler ya kötü gün dostu bulunmaz diye.
İşte bizim insanımız her zaman, her yerde, her koşulda kötü gün dostudur...